اگر دولت به توصیه‌های رهبری عمل کند!

چکیده : دولت باید برای شناخت هنجارهای ملی به مردم مراجعه کند و آن را در میان مردم بشناسد. اما رهبری چرا ناگهان مبارزه با استکبار را «هنجار ملی» می‌خوانَد؟ چون دریافته که در این چهار دهه، بلایی بر سر مفهوم «مبارزه با استکبار» آمده که باید برچسب «انقلابی» را برداشت و این درخواست را «ملی» کرد و به ملت نسبت داد؛ غافل از آنکه با تغییرِ برچسب، یک ناهنجار «هنجار» نمی‌شود ...

محمدجواد اکبرین:

هیئت دولت امروز به دیدار رهبری رفت تا نخستین نشستِ کابینه‌ی جدید با او را با این سه توصیه آغاز کند؛

یک: «چتر دیپلماسی⁩ را بر همه‌ی جهان بگشایید و بر روابط با چند کشور محدود تمرکز نکنید».

دو: «تحمل شنیدن صدای مخالف را داشته باشید و از نقادی استقبال و استفاده کنید».

سه: «‏به هنجارهای ملی مانند ایستادگی در برابر استکبار عمل و احساس عزت کنید».

حالا فرض کنید دولت بخواهد به این سه توصیه عمل کند؛ چه اتفاقی می‌افتد؟

در توصیه اول، دولت باید روابطش با «همه‌ی جهان» را گسترش دهد اما چون «همه‌ی جهان» به روابط ما با «یک» به علاوه‌ی «چند کشور محدود» نگاه می‌کنند ناچار است بر این «یک به علاوه‌ی چند» بیشتر تمرکز کند تا بتواند با «همه‌ی جهان» رابطه داشته باشد. اما اگر این کار را بکند متهم به تسلیم در برابر نظام سلطه می‌شود. پس نمی‌تواند «چتر دیپلماسی‌اش⁩ را بر همه‌ی جهان بگشاید».

در توصیه‌ی دوم باید قبل از هر چیز به وعده‌های انتخاباتی‌اش به میلیون‌ها «صدای مخالف» وفا کند؛ زیرا آنها دقیقا به خاطر انتقادهای‌شان به روحانی رای دادند؛ مثلا (تنها به عنوان یک نمونه) در پاسخ به آنها باید #حصر را بردارد اما رهبری در این زمینه «تحمل شنیدن صدای مخالف» را ندارد و دولت به همین علت (یا بهانه) نمی‌تواند «از نقادی استقبال و استفاده کند».

در توصیه‌ی سوم، «هنجار ملی» را ملت تعریف می‌کنند نه حکومت! و دولت باید برای شناخت هنجارهای ملی به مردم مراجعه کند و آن را در میان مردم بشناسد. اما رهبری چرا ناگهان مبارزه با استکبار را «هنجار ملی» می‌خوانَد؟ چون دریافته که در این چهار دهه، بلایی بر سر مفهوم «مبارزه با استکبار» آمده که باید برچسب «انقلابی» را برداشت و این درخواست را «ملی» کرد و به ملت نسبت داد؛ غافل از آنکه با تغییرِ برچسب، یک ناهنجار «هنجار» نمی‌شود. در نتیجه هنجاری به نام «مبارزه با استکبار» اصلا وجود ندارد چه رسد به آنکه «ملی» باشد و دولت بخواهد به آن عمل کند.

ایده‌ی مبارزه با استکبار هم مثل خیلی از ایده‌های دیگر، شاید روزگاری محترم بود و آبرو داشت؛ اما ملتِ مبتلا به «استبداد داخلی»، مصیبتی بزرگتر از «استکبار جهانی» دارد و چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است!