نرگس موسوی: امید به آزادی، امید به فروریختن دیوارهای بیهوده است

چکیده : با شروع ٢۵ بهمن ٨٩... امید عظمت پیدا کرد و تمام ذهن و روحم را لبریز کرد...امید دیدن روی پدر و مادر گاهی پس از ماه ها بی خبری و دلتنگی را فقط نمیگویم... بلکه امید به آزادی.. امید به باز شدن ناگهانی درهای زندان ها ... امید به فرو ریختن اینهمه دیوارهای بیهوده... دیوارهایی که تا خود آسمان هم سر بکشند ریختنی هستند... چرا که دیواری که سقفی را روی شانه‌هایش نگیرد و پناه ندهد انسانیت را، محکوم به فرو ریختن است......

نرگس موسوی فرزند میرحسین موسوی و زهرا رهنورد در سالروز آغاز هفتمین سال حصر پدر و مادرش از مفهوم امید و انتظار نوشته است.

به گزارش کلمه، او در یادداشت اینستاگرامی خود نوشته است که در این سالها مفهوم این دو واژه تغییر کرده و بزرگتر و عمیق‌تر شده است تا جایی که امروز امید به آزادی، امید به باز شدن ناگهانی درهای زندان هاست، امید به فرو ریختن اینهمه دیوارهای بیهوده است، دیوارهایی که تا خود آسمان هم سر بکشند ریختنی هستند.

متن یادداشت نرگس موسوی را در زیر بخوانید:

مفهوم امید تا پیش از خرداد ٨٨ چیز دیگری بود. مثل انتظار شنیدن صدای زنگ تلفن وقت تنهایی ودلخوشی‌های کوچک بعد از دلهره‌های کوچک… از صبح روز ٢٣ خرداد ٨٨ امید رنگ دیگری گرفت.. مثل انتظار برای بیدار شدن یک عزیزی که به کما رفته است.. انتظار بزرگ تر شد و امید بزرگ‌تر. و اما با شروع ٢۵ بهمن ٨٩… امید عظمت پیدا کرد و تمام ذهن و روحم را لبریز کرد…امید دیدن روی پدر و مادر گاهی پس از ماه ها بی خبری و دلتنگی را فقط نمیگویم… بلکه امید به آزادی.. امید به باز شدن ناگهانی درهای زندان ها … امید به فرو ریختن اینهمه دیوارهای بیهوده… دیوارهایی که تا خود آسمان هم سر بکشند ریختنی هستند… چرا که دیواری که سقفی را روی شانه‌هایش نگیرد و پناه ندهد انسانیت را، محکوم به فرو ریختن است…