گلایه حسین زمان از «خانه ترانه» پس از لغو اجرا؛ هنرمند سبزی که هنوز ممنوع‌الکار است

چکیده :این برخورد قابل پیش‌بینی بود و من این احتمال را می‌دادم. چیزی که امثال من را می‌رنجاند برخورد عوامل زورگوی فراقانونی نیست که از ایشان جز این انتظار نمی رود ولی اینکه مسوولین خانه ترانه که من میهمانشان بودم نه برای عذرخواهی بلکه تنها برای همدلی هیچ تماسی نگیرند و کمترین توضیحی برای مخاطبین ندهند ناامید کننده است. وقتی خود با خود چنین رفتار می کنیم نباید انتظار داشته باشیم که احترام و حقوقمان پاس داشته شود. قطعا یک همدلی ساده جایگاهتان را به خطر نمی انداخت....

حسین زمان، هنرمند سبز مردمی در یادداشتی در کانال تلگرامی خود با اعلام خبر لغو اجرای خود در خانه ترانه نوشته است: این برخورد قابل پیش‌بینی بود و من این احتمال را می‌دادم. چیزی که امثال من را می‌رنجاند برخورد عوامل زورگوی فراقانونی نیست که از ایشان جز این انتظار نمی رود ولی اینکه مسوولین خانه ترانه که من میهمانشان بودم نه برای عذرخواهی بلکه تنها برای همدلی هیچ تماسی نگیرند و کمترین توضیحی برای مخاطبین ندهند ناامید کننده است. وقتی خود با خود چنین رفتار می کنیم نباید انتظار داشته باشیم که احترام و حقوقمان پاس داشته شود. قطعا یک همدلی ساده جایگاهتان را به خطر نمی انداخت.

به گزارش کلمه، حسین زمان سال‌هاست ممنوع‌الکار است، اما او با انتشار ترانه‌های خود در فضای مجازی صدای خود را به گوش مخاطبان خود می‌رساند. محدودیت برای حسین زمان تنها به ممنوع الکاری یا ممنوعیت پخش صدایش از صدا و سیما خلاصه نشده و او از دو سال گذشته از ادامه تدریس در دانشگاه نیز باز ماند و از کار برکنار شد.

حسین زمان که مهندسی کارشناسی ارشد در رشته مخابرات دارد، طی ده سال گذشته به عنوان معاون طرح و برنامه و نیز عضو هیأت علمی پردیس بین الملل دانشگاه صنعتی شریف به فعالیت‌های اجرایی و تدریس در جزیره کیش مشغول بوده است.

این هنرمند مردمی، پس از پایان تحصیلاتش بیش از سی سال است که به تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی و نیز پژوهش در زمینه‌های الکترونیک، مخابرات و رایانه پرداخته است.

حسین زمان که چند روز پس از انتخابات سال ۸۸ در جریان سرکوب های آن روزها به دلیل حمایت از میرحسین موسوی تحت بازجویی قرار گرفت، معتقد است اگر کسی به بهانه اینکه سیاست چیز بدی است و باید از آن گریزان بود و نباید به آن آلوده شد خود را از عرصه مبارزه منفک کند و گوشه امن اختیار کند، خطر نکند و پشت پرده مخفی شود تا از هر گزندی در امان باشد جز خیانت به خلق خدا مرتکب نشده است.

حسین زمان نوشته است:

چندی قبل از طرف خانه ترانه با من تماس گرفتند و خواستند تا در نشست ادبی آن خانه با حضور جمعی از ترانه‌سرایان و هنرمندان شرکت نموده و چند قطعه اجرا نمایم. اولین پیامی که به ایشان دادم این بود که حتما از مجوز من مطمئن شوید تا دچار مشکل نشوید.

فردای همان روز به من اطلاع دادند که مجوزهای لازم برای اجرا گرفته شده که البته من با تردید باور کردم. بلافاصله به مسوول گروه ارکسترم گفتم گروه را آماده کند و برای اینکه به مشکل نخوریم سریعا اقدامات سفرم از کیش به تهران را انجام دادم.

وقتی انتشار پوستر خانه ترانه که در آن از من به عنوان خواننده مهمان یاد شده بود را دیدم دیگر کمی مطمئن شدم که اشکالی در کار نیست تا اینکه بیست و چهار ساعت بعد از انتشار پوستر تلفنی به من خبر دادند که با خانه ترانه تماس گرفته شده و حضور من را در برنامه منع کرده‌اند و بلافاصله نیز پوستر قبلی با پوستر جدید که نامی از من در آن نبود جایگزین شد و روی صفحه تلگرام خانه ترانه قرار گرفت.

البته این برخورد قابل پیش‌بینی بود و من این احتمال را می‌دادم. چیزی که امثال من را می‌رنجاند برخورد عوامل زورگوی فراقانونی نیست که از ایشان جز این انتظار نمی رود ولی اینکه مسوولین خانه ترانه که من میهمانشان بودم نه برای عذرخواهی بلکه تنها برای همدلی هیچ تماسی نگیرند و کمترین توضیحی برای مخاطبین ندهند ناامید کننده است.

وقتی خود با خود چنین رفتار می کنیم نباید انتظار داشته باشیم که احترام و حقوقمان پاس داشته شود. قطعا یک همدلی ساده جایگاهتان را به خطر نمی انداخت. ما ز یاران چشم یاری داشتیم، خود غلط بود آن چه می‌پنداشتیم.