فهرست زندانیان سیاسی که برای مدت طولانی از مرخصی محروم مانده‌اند

چکیده :برای زندانیان سیاسی تماس تلفنی ممنوع است، مرخصی محدود و ممنوع است، ملاقات روال عادی ندارد، دسترسی به امکانات رفاهی زندان وجود ندارد، دسترسی شان به مراکز درمانی محدود است، ضرب و شتم چاشنی بازرسی از محبسشان است و سال هاست که در شرایطی ایزوله و غیرعادی، در واقع همچون گروگان هایی در دست تمامیت خواهان اند، گروگان هایی که با روی کارآمدن دولت حسن روحانی -که از حمایت اصلاح طلبان برخوردار است- شرایط به مراتب سخت تری هم پیدا کرده اند....

کلمه – محمدحسین آزاد:

نقض حقوق زندانیان سیاسی و نادیده انگاشتن حقوق اولیه آنها طی سال های جاری به امری معمول در قوه قضاییه بدل شده است.

در این سال های پس از کودتا، مقامات قوه قضاییه و “در رأس آنها ماموران امنیتی سپاه و اطلاعات”! حتی حاضر نشده اند با زندانیان سیاسی همچون مجرمان عادی برخورد کنند و اجازه دهند آنها هم همچون بیش ۲۰۰ هزار تنی که در زندان های مختلف کشور بنا به اتهامات مختلف، روزگار می گذرانند، به اصطلاح حبسشان را بکشند.

برای زندانیان سیاسی تماس تلفنی ممنوع است، مرخصی محدود و ممنوع است، ملاقات روال عادی ندارد، دسترسی به امکانات رفاهی زندان وجود ندارد، دسترسی شان به مراکز درمانی محدود است، ضرب و شتم چاشنی بازرسی از محبسشان است و سال هاست که در شرایطی ایزوله و غیرعادی، در واقع همچون گروگان هایی در دست تمامیت خواهان اند، گروگان هایی که با روی کارآمدن دولت حسن روحانی -که از حمایت اصلاح طلبان برخوردار است- شرایط به مراتب سخت تری هم پیدا کرده اند.

این در حالی است که برخی مفسدان اقتصادی، به علت آن که به حاکمیت اقتدارگرا نزدیک اند و به نوعی خودی محسوب می شوند، از تسهیلات ویژه، تخفیفات خاص و مرخصی زودهنگام برخوردارند.

در این مجال، نگاهی داریم به برخی از زندانیان سیاسی که طی دو سال گذشته بی وقفه و بی بهره از حق طبیعی مرخصی محروم بوده اند، هرچند این فهرست لزوما کامل نیست.

روشن است که زندانیان سیاسی دیگری هم هستند که بیش از یک سال و یا یک سال و نیم از حق مرخصی محروم بوده اند که با افزودن نام آنها این فهرست به مراتب طولانی تر خواهد شد:

‌

– عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر که به رغم ابتلا به چند بیماری، از حدود بیش از سه سال و نیم قبل، پیوسته و بی وقفه در زندان بوده است.

– محمد امین هادوی، فعال سیاسی اصلاح طلب و عضو اتاق بازرگانی که با وجود چندین بار بستری شدن در بیمارستان و عمل جراحی، حدود سه سال و چند ماه را در اوین بوده است.

– محمد صدیق کبودوند، فعال حقوق بشری که بیش از هفت سال از حبس خود را گذرانده و طی این مدت تنها یک بار به مرخصی رفته. او هم از دو سال و سه ماه پیش بدون وقفه در زندان است.

– سعید مدنی، استاد دانشگاه و پژوهشگر اجتماعی که به شش سال حبس محکوم شده است. او اکنون بیش از سه سال و سه ماه است که در اوین و رجایی شهر زندانی است.

– جعفر گنجی، از اعضای نهضت آزادی ایران، که بیش از دو سال از مرخصی محروم بوده است.

– مهدی خدایی، فعال حقوق بشر، که با گذشت بیش از پنج سال از حبس اش، تنها یک بار به مرخصی رفته و از فروردین ۹۲ تاکنون به طور مداوم در حبس بوده است.

– ضیا نبوی، فعال دانشجویی، که از شش سال قبل در حبس و تبعید بوده و تنها دو بار در دو سال اخیر، یک بار برای مدت سه روز و یک بار ده روز، به مرخصی آمده است.

– محمدحسن یوسف پور سیفی، فعال حقوق بشر و مجری سابق رادیو که بخش عمده بینایی خود را در زندان از دست داده و گواهی عدم تحمل کیفر هم برای او صادر شده است. او که بر اساس همین گواهی باید بلافاصله از زندان آزاد شود، از شهریورماه ۹۱ بدون هرگونه وقفه ای در حبس بوده است.

– مسعود صادقی، از اعضای نهضت آزادی ایران، که از ابتدای اجرای حبس اش در اول آبان ۱۳۹۱ یعنی دوسال و نیم پیش دایما در حبس بوده است و از بودن در کناردختر خردسالش محروم بوده است.

– یاشار دارالشفا، از دانشجویان دانشگاه تهران که به پنج سال ونیم حبس محکوم شده و از آبان ۹۱ یعنی دو سال و نیم پیش بدون مرخصی در حبس است.

– مجید اسدی، از فعالان دانشجویی که به چهار سال حبس محکوم شده و از مهرماه ۹۰ که برای گذراندن مدت محکومیت خود به زندان اوین رفته است، تاکنون از مرخصی محروم بوده است.

– اکبر امینی ارمکی، از فعالان و زندانیان سبز که سابقه چندین نوبت بازداشت را دارد، در آخرین مورد از خرداد ۹۲ یعنی قریب دو سال پیش در زندان اوین محبوس است.