آیت‌الله جوادی آملی: علی(ع) دین آزادی داشت

چکیده :آیت الله جوادی آملی معتقد است علی ‌بن ‌ابی‌طالب(ع) دین آزادی داشت و سعی می کرد دین جامعه را نیز آزاد کند. ایشان تاکید می کند که حضرت امير(ع) سعي مي‌كرد امت اسلامي را به كرامت برساند و کرامت آنها را در سایۀ خلافت آنها تأمین کند و خلافت آنها را در سايه آزاد بودن دين تثبيت كند....

آیت الله جوادی آملی معتقد است علی ‌بن ‌ابی‌طالب(ع) دین آزادی داشت و سعی می کرد دین جامعه را نیز آزاد کند. ایشان تاکید می کند که حضرت امیر(ع) سعی می‌کرد امت اسلامی را به کرامت برساند و کرامت آنها را در سایۀ خلافت آنها تأمین کند و خلافت آنها را در سایه آزاد بودن دین تثبیت کند.

این استاد حوزه در پیامی به مناسبت عید غدیر خم آورده است:

آنچه مورد عنایت ذات اقدس الهی در صحنه غدیر بود آن است که خلیفه خود را به وسیله رسول خود مشخص کند و این سمت غدیری وجود مبارک امیرمؤمنان سمت مُلکی آن حضرت است نه سمت ملکوتی و چیزی که صبغه مُلکی داشته باشد قابل نصب و غصب است و امامت وجود مبارک امیرالمومنین (ع) از نظر ملکی رسماً در غدیر اعلام و حضرت نصب شد و در سقیفه هم غصب شد ولی امامت ملکوتی آن حضرت که خلافت واقعی او و علم غیب اوست اینها سر جایش محفوظ بوده و اینها قابل نصب اعتباری یا غصب سقفی نیست.

خدای سبحان انسان را به کرامت ستود و فرمود: ﴿لَقَدْ کَرمْنا بَنی آدَمَ﴾ و کرامت انسان هم ذاتی نیست چون انسان خلیفه خدای کریم و از کرامت برخوردار است؛ لذا فرمود: ﴿إِنی جاعِلٌ فِی اْلأَرْضِ خَلیفَهً﴾.خلیفه های راستین همان انسان های کامل معصوم هستند که در قلمرو خلافت آنها مردان با ایمان سهمی از خلافت خواهند داشت و وجود مبارک امیر(ع) هم سعی می‌کرد امت اسلامی را به کرامت برساند و کرامت آنها را در سایۀ خلافت آنها تأمین کند و خلافت آنها را در سایه آزاد بودن دین تثبیت کند.

خود علی ‌بن ‌ابی‌طالب(ع) دین آزادی داشت و سعی می کرد دین جامعه را نیز آزاد کند. آزاد بودن دین علوی در بخش اندیشه از گزند وهم و خیال بود و در بخش انگیزه از آسیب شهوت و غضب. آن حضرت سعی می کرد این دین آزاد را با همین وضع به جامعه معرفی کند لذا در عهدنامه‌ای که برای مالک هنگام اعزام به مصر مرقوم فرمود چنین نوشتند که: «فَإِن هذا الدیْنَ قَدْ کَانَ أَسِیْراً فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ یُعْمَلُ فِیْهِ بِالْهَوی وَ تُطْلَبُ بِهِ الدنْیَا» انسان در سایه دین کریم می‌شود، در سایه دین خلیفه خدا می‌شود و در سایه دین از عزت بهره دارد و مانند آن.

این دین پیش از تصدی خلافت توسط وجود مبارک امیرالمؤمنین(ع) به اسارت رفته بود و برخی‌ها نگذاشتند دین در جامعه گسترش پیدا کند؛ برخی‌ها دین را تحریف کرده و در جامعه منتشر کردند درست مثل همین وضعی که خاورمیانه کنونی مبتلاست و برخی‌ها دین را مصادره کردند، یعنی با اینکه مسلمان اند اهل نماز و روزه‌اند ولی قرآن و سنت معصومین(ع) را آن طوری که مایل اند تفسیر می‌کنند و آن طوری که حق است تفسیر نمی‌کنند.

گروه دیگری هم اصلا نمی‌گذارند دین در جامعه رواج پیدا کند و دین را فسون و فسانه می‌دانند لذا از دین به عنوان افیون یاد می‌کنند و مانند آن که این دو خطر هر کدام به نوبه خود دین را به اسارت گرفته است لذا استکبار و صهیونیسم مانع ظهور دین هستند و شیوخ منطقه و مانند آن مانع برداشت صحیح از دین تفسیر صحیح دین و عمل صحیح به دین هستند.