پیشنهاد تشکیل کارگروه برای بررسی خسارت‌های فرهنگی دولت احمدی‌نژاد

چکیده :کارگردان نمایش "تماشاچی محکوم به اعدام" در تکمیل صحبت‌هایش گفت‌: «بهتر است مدیران کلان فرهنگی تا دیر نشده راه حل فکری و برنامه‌ای خردورزانه برای حل این نقاط ضعف و مشکلاتی که در پیش راه این عزیزان در جامعه وجود دارد اتخاذ کنند؛ چراکه همچنان دولت محترم تدبیر و امید بر پایه خرد در این جامعه گام برمی‌دارد و همچنان معتقد است که با سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ و هنر بسیاری از مشکلات خرد و کلانی که در جامعه وجود دارد حل خواهند شد ...

روح‌الله جعفری، پژوهشگر و کارگردان تئاتر، در خصوص عملکرد یک‌ساله دولت یازدهم، گفت: «وعده‌های انتخاباتی دکتر روحانی در حوزه فرهنگ و هنر نشان از ترمیم روابط و آشتی با طیف هنرمندان و اصحاب فرهنگ در جامعه دارد».

او در گفت‌و‌گو با خبرگزاری آنا، با اشاره به قول‌های دولت یازدهم خاطرنشان کرد: «رئیس جمهور محترم دولت تدبیر و امید در حوزه فرهنگ و هنر دیپلماسی فرهنگی و خط مشی فرهنگی دولت تحت مدیریت خود را چنین ترسیم کرده است که فرهنگ باید به صاحبان اصلی یعنی اصحاب هنر واگذار شود و از آنها حمایت کند، مسائل فرهنگی باید از طریق فرهنگی حل و فصل شود، تا زمانی که فرهنگ ما دولتی است مسائل ما حل و فصل نمی شود، پلیس آخرین وصله‌ای است که در مسائل فرهنگی وارد عمل می‌شود، باید به چتر امنیتی که روی دنیای سینما و موسیقی و هنرهای نمایشی گسترده شده است بپردازیم، من به کنترل و نظارت قبل از انتشار کتاب و مطبوعات اعتقادی ندارم، باید جدیت خود را در دنیای رقابتی فرهنگی امروز حفظ کنیم، نفی تقسیم‌بندی هنرمندان به ارزشی و ضدارزشی، ضرورت از بین رفتن فضای امنیتی در حوزه فرهنگ و هنر و…، با توجه به این‌که دکتر روحانی در آن مقطع از زمان اذعان داشت وزیری را برای تصدی مسئولیت بخش فرهنگ معرفی می‌کنیم که حضورش برای اهل فرهنگ دلگرم‌کننده باشد و تفاوت دوغ و دوشاب را بداند، جامعه هنری و فرهنگی کشور به سخنان امیدوارکننده وی با توجه به خسارت هایی که طی هشت سال گذشته در دولت‌های نهم و دهم دیده بودند، دل بستند و همواره یار و یاور وی باقی ماندند».

جعفری همچنین افزود‌: «فضای نقد، تحلیل و بررسی شرایط نشان‌دهنده نقاط ضعف و برطرف کردن آن و بهبود شرایط برای عملکردهای خردگرایانه در آینده می شود. در این راستا تحلیلگران، مفسران و دلسوزان واقعی هر عرصه بالاخص حوزه فرهنگ و هنر می توانند خسران به‌بار‌آمده در هشت سال گذشته را جبران و شکاف عمیقی که میان خردورزان، هنرمندان و کارکنان فعال هنرهای نمایشی با مردم در جامعه به‌وجود آمده را برطرف کنند».

این هنرمند درباره انتظاراتی که فعالان حوزه هنرهای نمایشی از این دولت دارند بیان کرد: «در حوزه فرهنگ و هنر و به‌خصوص در حوزه هنرهای نمایشی گام‌هایی در طی یک سال گذشته برداشته شده اما با توجه به نگاه واقع‌گرایانه و خردورز رئیس دولت محترم تدبیر و امید فاصله بسیاری برای رسیدن به مطلوب وجود دارد».

جعفری تاکید کرد: «استفاده از مدیران متخصص و کاربلد و دلسوز در حوزه هنرهای نمایشی خواسته برحق خانواده فرهنگ و هنر بوده است که در حوزه‌های تئاتر، سینما و مهم‌تر از همه اداره کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کمتر به این مهم توجه شده است لذا با توجه به آن‌که هنوز سه سال از عمر دولت یازدهم باقی مانده است و هنوز عزیزانی در این حوزه شرافتمندانه و با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند تا چراغ حوزه‌های مختلف هنرهای نمایشی خاموش نشود، از رئیس محترم دولت تدبیر و امید انتظار می رود که شخصاً کارگروهی برای بررسی نقاط ضعف و خسرانی که بر هنرمندان و اصحاب فرهنگ و هنر در طی هشت سال گذشته وارد شده است تشکیل دهند و از نزدیک و به‌صورت واقعی و با آمار و ارقام سند‌سازی‌نشده به این مهم رسیدگی کند».

او ادامه داد: «باید در نظر داشت اگر فاصله میان نخبگان، هنرمندان و دلسوزان راستین حوزه فرهنگ و هنر با مردم و جامعه زیاد شود دیگر نمی‌توان این شکاف را با هیچ تمهیدی پر کرد و آن وقت است که فضای گفت‌وگو و سازندگی و نگاه امیدوار به آینده در جامعه بسط پیدا نخواهد کرد».

جعفری ضمن اشاره به درخواست‌ها و نیازهای هنرمندان بیان کرد‌: «در حوزه هنرهای نمایشی یکی از مطالبات برحق هنرمندان به حداقل رساندن یا برداشتن نگاه امنیتی و سانسور در این حوزه است؛ چراکه هنرمندان در دل این جامعه زیست می کنند و با خطوط قرمز بیش از هر مدیر مسئول و تصمیم‌گیرنده ای آگاه هستند و خود چون دلسوز واقعی در این عرصه به‌حساب می آیند دیگر لزومی ندارد با تهدید و ارعاب و دستورالعمل نظارتی بر آنان کنترل داشت».

او همچنین یادآور شد: «مسئله دیگری که باید در حوزه هنرهای نمایشی به آن توجه اساسی شود ارتزاق عزیزان و هنرمندانی است که در این حوزه فعالیت می کنند.با توجه به اینکه بودجه اختصاص‌ داده‌شده به حوزه فرهنگ و هنر ۲۳ درصد نسبت به سال گذشته کسر شده است باید سرمایه از سوی ارگان‌ها، نهادها و سازمان‌هایی که پول در اختیار دارند به این حوزه سرنوشت‌ساز (فرهنگ و هنر) تزریق شود که این مهم فقط با داشتن برنامه و ارزیابی واقعی شرایط موجود به‌دست می آید وگرنه بسیار زود دیر می‌شود و بعد از گذشت چهار سال در حوزه فرهنگ و هنر گشایشی در بخش اقتصاد فرهنگ نخواهیم داشت.

این هنرمند با ارائه راهکارهایی به دولت یازدهم برای سروسامان دادن به شرایط موجود پیشنهاد داد: «توجه کردن به مواردی همچون رعایت و تصحیح قراردادهای تیپ خانه تئاتر می‌تواند مرهمی در این حوزه برای هنرمندان هنرهای نمایشی به‌حساب آید زیرا به‌صورت خودسرانه مدیران کلان فرهنگی دولت پیشین (دولت دهم) از اجرای این مهم سرباز زدند و جای تعجب است که در دولت محترم تدبیر و امید نیز همچنان این مسئله نادیده گرفته می شود!»

جعفری در سخنانش اظهار کرد‌: «قراردادهای تیپ خانه تئاتر نقاط ضعف زیادی دارد اما چون انتقاد به آن وارد است نباید کلیت آن را زیر سوال برد بلکه باید نقاط ضعف آن شناسایی شود و به اصطلاح آن مبادرت ورزید چراکه ساعت ها نمایندگان صنوف مختلف در خانه تئاتر برای برپا ساختن آن زمان گذاشتند و حال منصفانه نیست که کلیت آن را محو و نابود کرد».

او افزود: «با توجه به مواردی که به آن اشاره شد باید گفت همچنان هنرمندان و کارکنان فعال هنرهای نمایشی برپای اهداف و آرمان‌های دولت محترم تدبیر و امید به سکان‌داری رئیس محترم جمهوری، جناب آقای دکتر‌ روحانی ایستاده‌اند، اما این ایستادگی به معنای آن نیست که این عزیزان نقاط ضعف را نمی بینند و با گوشت، پوست و خون خود آن را لمس نمی‌کنند».

کارگردان نمایش “تماشاچی محکوم به اعدام” در تکمیل صحبت‌هایش گفت‌: «بهتر است مدیران کلان فرهنگی تا دیر نشده راه حل فکری و برنامه‌ای خردورزانه برای حل این نقاط ضعف و مشکلاتی که در پیش راه این عزیزان در جامعه وجود دارد اتخاذ کنند؛ چراکه همچنان دولت محترم تدبیر و امید بر پایه خرد در این جامعه گام برمی‌دارد و همچنان معتقد است که با سرمایه‌گذاری در حوزه فرهنگ و هنر بسیاری از مشکلات خرد و کلانی که در جامعه وجود دارد حل خواهند شد، لذا باید این نگاه خردورزانه در تمامی حوزه‌های مختلف فرهنگی جاری شود و مدیران کلان فرهنگی خود را ملزم به رعایت و عملیاتی کردن این نگاه در جامعه‌ای که در آن زیست می‌کنیم کنند، اگر چنین شود می توان امیدوار بود که در آینده ای نزدیک فاصله میان مسئولان، مدیران و برنامه‌ریزان کلان فرهنگی با هنرمندان، کارکنان فعال هنرهای نمایشی و دوستداران این عرصه کمتر خواهد شد و اگر چنین شود می‌توان به رسیدن به یکی از زیرمجموعه‌های دموکراسی که برقراری دیالوگ میان افراد مختلف در جامعه (آن هم بدون واسطه) است، رسید».