حاکمیت شرایط ملوک الطوایفی در کشور/ لغو چندباره برنامه‌های سیاسی و فرهنگی در شهرستان‌ها

چکیده :مراسم پاسداشت حماسه دوم و سوم خرداد در ساری، با وجود اخذ مجوزهای قانونی، لغو شده است. همایش مشابهی در بوشهر نیز لغو شده است. لغو سخنرانی محمدرضا خاتمی در یاسوج، لغو چندباره کنسرت ها و برنامه های فرهنگی در شهرهای مختلف و اردوکشی های خیابانی کفن پوشان و دلواپسان نشان می دهد که جریان ضد مردمی اقتدارگرا می خواهد دولت را در همین سال اول فعالیتش مسلوب الاختیار کند و شرایط ملوک الطوایفی را بر کشور حاکم سازد....

کلمه – علی بردبار:

هنوز یک سال از «نه» صریح ملت به اقتدارگرایان در انتخابات ۹۲ نگذشته است که خبرهایی که از گوشه و کنار کشور می رسد، حاکی از تلاش جریان های اقتدارگرای ضد مردم برای مسلوب الاختیار کردن دولت و ایجاد دولت های پنهان و موازی در اقصا نقاط کشور هستند.

در حالی که دولت روحانی در هفته های پایانی اولین سال فعالیت خود به نقطه عطفی در روند حل پرونده هسته ای رسیده و همزمان با چالش های مهمی در عرصه اقتصادی نیز دست و پنجه نرم می کند، ظاهرا قدرت طلبان مدعی اصولگرایی در صدند با ایجاد تحرکات نامنظم و امنیت زدایی از فضای سیاسی و اجتماعی، وضعیت چند دولتی و عدم تمرکز قدرت را در کشور حاکم کنند و کشور را ۳۵ سال پس از انقلاب، به شرایط ماقبل پهلوی و بلکه شرایط ملوک الطوایفی پیش از قاجار بازگردانند.

لغو پیاپی مراسم های سیاسی و فرهنگی در استان ها و اردوکشی خیابانی کفن پوشان و دلواپسان، آخرین اقدامات صورت گرفته در این جهت بوده است.

ساعتی پیش پایگاه خبری هارش نیوز که از استان مازندران به روز می شود، خبر داد که با وجود طی تمام مراحل قانونی و اخذ مجوز از دولت، مراسم پاسداشت حماسه دوم و سوم خرداد که قرار بود از سوی جوانان اطلاح طلب و فرزندان شهدا برگزار شود، لغو شده است.

فردی به نام واحدی که در دولت قبل فرماندار ساری بوده و وزارت کشور رحمانی فضلی نیز او را ابقا کرده، عامل این تصمیم غیر قانونی ذکر شده است.

چند ساعت قبل هم پایگاه خبر خلیج فارس که از استان بوشهر به روز می شود، خبر داد که همایش مشابهی در بوشهر لغو شده است. این همایش هم قرار بود به همت ائتلاف اصلاح طلبان استان بوشهر برگزار شود.

لغو سخنرانی محمدرضا خاتمی در یاسوج، لغو چندباره کنسرت ها و برنامه های فرهنگی در شهرهای مختلف، و به خیابان آمدن چند باره لباس شخصی های وابسته به نهادهای شبه نظامی برای ایجاد ناامنی و تزلزل در نظم کشور و استقرار دولت، همگی نشان می دهد که اراده ای واحد برای ابتر کردن اقدامات اصلاحی دولت و قطع کردن ریشه ها و خاستگاه های اجتماعی جریانی که به پیروزی مردم در انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ انجامید، وجود دارد.

پیامکی که دیروز در قم به صورت عمومی ارسال شد، نشان می دهد که علاوه بر ایجاد دلواپسی در مساله هسته ای، ایجاد نگرانی در حوزه فرهنگی نیز در دستور کار جریان ضد مردمی مذکور قرار گرفته است.

اما مهمترین محور تلاش های این جریان، بی قدرت نشان دادن دولت و نیز اثبات این هدف است که با آمدن روحانی هم چیزی تغییر نکرده و حاکمیت جمهوری اسلامی همچنان در فضای مسموم بعد از ۸۸ تنفس می کند.

آیا دولت روحانی و به خصوص وزارت کشور که با بازوهای پراکنده‌اش در سراسر کشور باید چتر حاکمیتی دولت و اراده مردمی پشت آن را تا تمام شهرها و روستاها و گوشه و کنار این سرزمین گسترش دهد، توانسته است ابزارهای حاکمیتی را دست کم به میزانی که در قانون مقرر شده است، در اختیار بگیرد؟

درست یک سال پس از دوم خرداد ۷۶ دانشجویان در واکنش به مقاومت محافظه کاران در برابر رای قاطع ملت در دوم خرداد، در دانشگاه تهران فریاد می زدند: «یک مملکت، یک دولت، آن هم به رای ملت».

آیا اقتدارگرایان می خواهند در همین سال اول، شرایط را به جایی برسانند که ۲۴ خرداد امسال نیز همین شعار به فضای سیاسی کشور بازگردد؟