دروغ و بی‌سوادی، ملزومات لجن‌پراکنی مشرق علیه نورانی‌نژاد

همایون خیری

جوامع ‌التاریخ می‌گوید شمس‌الدین ابونجیب وزیر سلطان محمود به کمال الدین زنجانی گفت: با نا امنی راه‌ها چگونه بوده که از بغداد به عراق عجم به سلامت رسیدی، مگر از “جعده” نیامدی؟ کمال الدین گفت: “جاده” است نه “جعده”. وزیر گوهر افشان گشاده گفت: غلط گفتم، جعده آن است که کمان در آن نهند. کمال الدین گفت آن جعبه است و تیر در آن نهند.

مشرق نیوز نوشته‌ای منتشر کرده که به قول خودشان در زمینه “پرده برداری از مشارکت فتنه‌گران و اروپا در پرونده حقوق بشر ایران” است. همان خط دوم نوشته می‌رسید به “جعده”. بورسیه اتحادیه اروپا به حسین نورانی نژاد در استرالیا.

حسین نورانی نژاد از دانشگاه سیدنی در استرالیا بورس تحصیلی گرفته و در حال حاضر استرالیا در اروپا نیست بلکه در شرق آسیاست. طبیعی‌ست که کشورهای اروپایی بورس‌های متعدد تحصیلی دارند ولی برای استفاده از آن‌ها می‌بایست در یکی از دانشگاه‌های اروپایی و در کشور ارائه دهنده بورس تحصیل کنید. بنابراین دریافت بورس از دانشگاه سیدنی بمنزله استفاده از امکانات تحصیلی کشور استرالیاست.

چند خط پایین‌تر، نوشته‌اند که بورس تحصیلی مربوط به دانشگاه سیدنی‌ست ولی به موضوع این که نورانی نژاد در دانشگاه سیدنی چه کار می‌کرده و به چه منظوری به او بورس داده‌اند پرداخته شده. برای این منظور صفحه اینترنتی دانشگاه سیدنی که در آن برای مقطع کارشناسی ارشد حقوق بشر و مردمسالاری (Master of Human Rights and Democratisation) تبلیغ شده به خوانندگان معرفی می‌شود. صفحه اینترنتی در این نشانی وجود دارد و می‌توان با یک کلیک به آن دسترسی پیدا کرد.

نویسنده با اشاره به این که رشته کارشناسی ارشد حقوق بشر و مردمسالاری یک رشته عادی نیست می‌نویسد “این رشته فقط برای دانشجویان داخلی استرالیا (حداقل دارای اقامت دائم) و یا دانشجویان بین المللی منطقه “آسیاپاسیفیک” تدارک دیده شده است”. درست برعکس! این رشته مثل سایر رشته‌های دانشگاهی‌ست و هر دانشجوی علاقمند به تحصیل در زمینه حقوق بشر می‌تواند برای این مقطع دانشگاهی ثبت نام کند. محدودیت فقط در زمینه بورس است. تفاوت بورس‌های تحصیلی برای دانشجویان استرالیایی و نیوزیلندی هم این است که دانشجویان بومی دریافت کننده بورس فقط از پرداخت شهریه معاف می‌شوند در حالی که دانشجویان خارجی، از منطقه آسیا-پاسیفیک، نه تنها شهریه نمی‌پردازند بلکه از هزینه زندگی دانشجویی نیز برخوردار خواهند شد. بنابراین نه تنها رشته تحصیلی خاص نیست بلکه برای افراد خاص هم تدارک دیده نشده و هر علاقمندی می‌تواند با هزینه شخصی در این دوره مشغول به تحصیل شود.

مشرق نیوز می‌نویسد “مبرهن است که ایران جزء این منطقه شرقی جهان نیست. کشور ما در دسته بندی‌های رایج غرب، در حوزه خاورمیانه طبقه بندی شده است؛ نه شرق دور که بخشی از آن آسیاپاسیفیک است”. این هم غلط است. نمایندگان رسمی سینمای ایران هر سال در جشنواره سینمایی آسیا-پاسیفیک که در استرالیا برگزار می‌شود شرکت می‌کنند و خود مشرق نیوز هم برگزیدگان ایرانی جشنواره را معرفی می‌کند. تیم‌های فوتبال ایران و استرالیا اعضای کنفدراسیون فوتبال آسیا (AFC) هستند و تیم‌های باشگاهی و ملی استرالیا در رقابت‌های آسیایی حضور دارند. ایران و استرالیا اعضای اتحادیه رادیو تلویزیونی آسیا-اقیانوسیه (ABU) هستند که دبیرخانه آن در کوالالامپور است و آقای حسن خجسته، برادر همسر رهبر ایران، نیز در سال ۱۳۸۶ نایب رئیس این اتحادیه بوده‌ است. بنابراین درخواست بورس و پذیرش یک دانشجوی ایرانی برای شرکت در یک دوره تحصیلی در استرالیا با مقررات حوزه آسیا-اقیانوسیه تضادی ندارد.

مشرق نیوز می‌نویسد این رشته “به درخواست اتحادیه اروپا راه اندازی شده و تمامی مخارج آن؛ توسط اتحادیه اروپایی تأمین می شود. همچنین، شرایط اخذ پذیرش در این رشته نیز استثنایی و همراه با رقابت های شدید است”. این هم غلط است. همچنانکه کشور مغولستان نمی‌توانند درخواست راه‌اندازی یک رشته تحصیلی در ایران را داشته باشد، کشورهای اروپایی نیز نمی‌توانند درخواست مشابهی از استرالیا داشته باشند. علاوه بر این، رقابت برای پذیرش در بسیاری از رشته‌های دانشگاهی در همه جهان شدید است، همچنان که ورود به رشته‌هایی نظیر مهندسی برق در دانشگاه صنعتی شریف محل رقابت شدید است و کنکور در ایران نیز مسابقه ورودی پررقابتی‌ست.

همانطوری که در وبسایت دانشگاه سیدنی آمده اتحادیه اروپا در برگزاری این دوره مشارکت مالی دارد اما هزینه دوره بعهده این اتحادیه نیست. در واقع اگر هزینه‌های دوره بطور کامل توسط اتحادیه اروپا پرداخت می‌شد دانشجویان می‌بایست در یکی از دانشگاه‌های اروپایی مشغول به تحصیل می‌شدند و برای کارآموزی یکی از کشورهای اروپایی را انتخاب می‌کردند. در حالی که این دوره در کشور استرالیا برگزار می‌شود و محل کارآموزی در یکی از کشورهای اندونزی، نپال، سری‌لانکا، یا فیلیپین خواهد بود. دلیل حمایت مالی اتحادیه اروپا از این مقطع تحصیلی مشترکات زبانی کشورهای اروپایی با کشورهای حوزه آسیا-اقیانوسیه است. در این حوزه جغرافیایی نه تنها زبان‌های بومی کشورها بعنوان زبان رسمی مراکز آموزشی شناخته می‌شوند بلکه تنوعی از زبان‌های اروپایی شامل انگلیسی، فرانسوی، پرتغالی نیز بعنوان زبان‌های پذیرفته شده در موسسات علمی رواج دارند.

مشرق نیوز می‌نویسد شرکت در این دوره تحصیلی تضمینی‌ست برای بکار گرفتن فارغ‌التحصیلان در مراکز مرتبط با موضوع حقوق بشر و “شبیه تضمینی است که مثلا به دانش آموختگان نظامی، درباره بکارگیری آنها بعد از فراغت از تحصیل داده می‌شود”. در وبسایت دانشگاه نوشته شده کیفیت تحصیلی در این رشته به شانس شما در پیدا کردن شغل در موسسات مرتبط به موضوع حقوق بشر کمک می‌کند. طبیعی‌ست که وقتی در رشته مهندسی برق تحصیل می‌کنید موسسه آموزشی تضمین می‌کند آنچه به شما می‌آموزد از کیفیتی برخوردار است که می‌توانید در شرکت‌های مرتبط با مهندسی برق استخدام شوید. ولی جایی در وبسایت دانشگاه درباره تضمین شغلی اطلاعی وجود ندارد.

نوشته‌ای که در وبسایت مشرق نیوز منتشر شده از این جنبه تاسف برانگیز است که نویسنده از مهارت‌های ابتدایی برای ترجمه یک متن انگلیسی که برای متقاضیان تحصیل در یک دانشگاه انگلیسی زبان نوشته شده بی‌بهره است. تاسف عمیق‌تر این است که این کمبود مهارت زبانی در رقابت‌های دست پایین سیاسی نقش بازی می‌کند و منتقدان و علاقمندان به کشور را به زور در صف مخالفان نشان می‌دهد.

کم سوادی منتشر شده در اندازه شمس‌الدین ابونجیب نه تنها برای جامعه جوان و تحصیلکرده امروز ایران مایه سرشکستگی‌ست بلکه در اندازه هزینه‌ای که مشرق نیوز برای سرپا نگه داشتن وبسایتش می‌پردازد نیز خسارتبار است.

منبع: ایران وایر