سیدحسن خمینی: باید با امید زندگی کرد

چکیده : باید در دل خودمان امید را زنده نگه داریم و امید به خداوند بزرگترین سرمایه ای است که می توانیم در دلمان آن را بارور کنیم و انشاء الله خداوند دلمان را به نور ایمان منور کند....

سید حسن خمینی گفت: اگر انسان بپذیرد همه چیز دست خداست، نومید نمی شود. اگر انسان نومید می شود، به این خاطر است که خودش را منشاء اثر می داند اما کسی که توجهش به منشاء فیض و مبدأ کرامات است نومید نمی شود.

به گزارش جماران، حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در مراسم تحویل سال جدید در حرم مطهر امام خمینی(س) که با حضور اقشار مختلف مردم و برخی مسئولان و شخصیتهای سیاسی برگزار شد، ضمن تبریک عید نوروز و سال جدید به زائران حرم امام و گرامیداشت یاد درگذشتگان، خصوصا امام و همسر گرامی ایشان خانم خدیجه ثقفی و فرزندان ایشان، اظهار داشت: امیرمؤمنان علی (ع) در فرازی از نهج البلاغه می فرمایند “شما را به پنج چیز توصیه می کنم که اگر برای آنها کل دنیا را سفر کنید ارزش دارد. یکی از آن موارد این است که هیچ کدام از شما جز به خدای خودش امید نداشته باشد و جز از گناه خودش نترسد.

وی افزود: سخن امروز من هم در رابطه با همان فراز اول سخنان امیر مؤمنان، یعنی امید، است و اینکه انسان باید در زندگی خود امید داشته باشد. با آغاز سال نو طبیعت، بار دیگر بهار می شود، زندگی دوباره آغاز می شود و در دل ما هم بهار می تواند دوباره سر بزند؛ به شرط آنکه دلمان آغشته به امید باشد.

یادگار امام با اشاره به این فرمایش امیرمؤمنان که می فرمایند هیچ کس از شما جز به خدا امید نداشته باشد، گفت: روایتی هست که شیخ صدوق در “امالی” آن را به نقل از امیرالمؤمنین آورده است، کلینی در “اصول کافی” آن را به امام صادق(ع) منتسب می‌کند و هم اینکه در روایتی دیگر از رسول الله(ص) نقل شده است؛ یعنی روایتی است که به سه معصوم منتسب شده است و شیعه و سنی آن را نقل کرده اند و آن این است که ” نسبت به آن چیزهایی که امیدش را نداری، امیدوار تر باش تا (نسبت) به چیزهایی که به آنها انتظار و امید داری”.

سید حسن خمینی تصریح کرد: انسان در زندگی چیزهایی را انتظار می کشد، اما چیزهایی هم هست که غیرمترقبه است. هر سه بزرگوار اشاره می کنند که نسبت به چیزهایی که انتظار ندارید امیدوارتر باشید؛ زیرا موسی(ع) برای آتش رفت و “نبی مرسل” برگشت؛ ملکه سباء برای کشور گشایی رفت، به سلیمان برخورد کرد و مسلمان برگشت. جادوگران فرعون می خواستند فرعون را خشنود کنند و موسی(ع) را زمین گیر کنند، اما بواسطه موسی(ع) مومن برگشتند. در نومیدی بسی امید است/پایان شب سیه سپید است.

وی با طرح این سوال که اصلا چرا ناامیدی بر انسان عارض می شود؟ گفت: دلیل این است که انسان فکر می کند توان حل یک مشکل را ندارد؛ در حالی که اگر توجه کنیم، در دنیا هرچه هست به ید با کفایت الهی است و هیچ چیز از حوزه اراده خداوند خارج نیست. او اگر دلش بخواهد کاری را می کند و دلهای مردم را متغیر می کند. مگر دل من و شما دست خودمان است؟ اگر خدا بخواهد محبت مردم را نسبت به هر چیزی جذب می کند و اگر مصلحت بداند در همه چیز را به روی شما باز می کند. لذا هرکس که امید خود را از دست بدهد، ایمان خود را از دست داده است.

سیدحسن خمینی تأکید کرد: اگر انسان بپذیرد همه چیز دست خداست، نومید نمی شود. اگر انسان نومید می شود، به این خاطر است که خودش را منشاء اثر می داند. اما کسی که توجهش به منشاء فیض و مبدأ کرامات است نومید نمی شود.

وی با اشاره به پیش رو بودن ایام فاطمیه، گفت: دختر صدیقه طاهره(س)، زینب کبری(س)، وقتی در مجلس یزید از او در مورد به شهادت رساندن برادرش می پرسند می فرمایند “من جز زیبایی چیزی ندیدم”. زیرا هرچه هست از اوست و از خداوند جز زیبایی سر نمی زند.

نوه امام یادآور شد: امام ما هم مظهر این امیدواری است؛ امید و خوشبینی به خدا و اینکه هر چیزی خدا عطا می کند، زیباست. ایشان در دوره تبعید، پیروزی انقلاب، جنگ، صلح و… به خدا امیدوار بود و در رحمت الهی را گشاده می دید.

وی در ادامه سخنان خود به ذکر روایتی از امام باقر(ع) پرداخت و اظهار داشت: یک راوی که ظاهراً از اهل سنت بوده نقل می کند که به خدمت آن حضرت می رود و می پرسد کدام آیه در قرآن برای شما امید بیشتری می آورد؟ امام باقر(ع) می پرسند در قوم شما کدام آیه اینگونه است؟ او پاسخ می دهد آن آیه که می فرماید: قل یاعبادی الذین أسرفوا على أنفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ( ای بندگان من که بر نفس خود اسراف و ظلم کردید و دچار بیراهه و گناه و مشکلات شدید، از رحمت خدا نومید نشوید). امام باقر(ع) هم می گویند ما اهل بیت این آیه را نمی گوییم؛ بلکه آن آیه را برای امیدواری مناسب می دانیم که می فرماید: “وَ لَسَوف‌َ یُعطِیک‌َ رَبُّک‌َ فَتَرضی‌” ( ای پیامبر! در قیامت آن قدر به تو عطا می کنیم که راضی شوی). امام(ع) سپس به آن فرد(راوی) سه مرتبه به آیه اشاره می کنند و می فرمایند “و الله شفاعه”.

سید حسن خمینی ادامه داد: بر اساس این روایت امام (ع) می فرمایند “‌رسول‌ اللّه‌ صلّی‌ اللّه‌ ‌علیه‌ و آله‌ و سلّم‌ راضی‌ نشود ‌که‌ یکی‌ ‌از‌ امّت‌ وی‌ ‌در‌ دوزخ‌ ‌باشد”‌. بنابراین ما باید مشکلات این دنیا و آن دنیایتان را به در خانه اهل بیت(ع) ببریم.

وی با بیان اینکه چند روز دیگر مناسبت تذکار نام صدیقه طاهره(س) است، یادآور شد: درب خانه زهرا(س) و علی(ع) را فراموش نکنیم، زیرا می توان با توسل به این بزرگواران مشکلات خود، جامعه، نظام و برادرانمان را کم کنید. این توسلات باعث می شود تا رجاء و امید در دل ما ایجاد شود تا مشکلات کم شود.

نوه امام در پایان سخنان خود که مقارن با لحظات تحویل سال ۱۳۹۲ بود، ضمن بیان چند دعا، مجددا تأکید کرد: باید در دل خودمان امید را زنده نگه داریم و امید به خداوند بزرگترین سرمایه ای است که می توانیم در دلمان آن را بارور کنیم و انشاء الله خداوند دلمان را به نور ایمان منور کند.

در این مراسم آیت الله موسوی بجنوردی و آیت الله سید محمد هاشمی و حجج اسلام دکتر حسن روحانی، قدرت الله علیخانی، محمدعلی انصاری، مجید انصاری، سید سراج الدین موسوی، محمد مقدم، سید محمود علوی و آقایان دکتر حمید انصاری و دکتر حسینی حضور داشتند.