گزارش میدانی خبرنگار کلمه از آغاز اعتراض سه روزه مردم به گرانیها
چکیده :نان، شیر و مرغ که تا دیروز قیمت آنها دغدغه بسیاری از اقشار کم درآمد شده بود، از امروز به محور حرکتی اعتراضی و خودجوش تبدیل شده اند. مردم با ارسال پیامک هایی از یکدیگر خواسته اند با خودداری از خرید این سه قلم کالا در سه روز اول هفته، اعتراض خود را به نمایش بگذارند. اعتراضی که امروز موضوع بحث بسیاری از مردم در سطح شهر تهران بود....
کلمه – زهره نقیبی:
نان، شیر و مرغ. این سه کالای اساسی سبد خرید خانوارها که تا دیروز قیمت آنها دغدغه بسیاری از اقشار کم درآمد شده بود، از امروز به محور حرکتی اعتراضی و خودجوش تبدیل شده اند. اعتراض به گرانی های لجام گسیخته ای که هفت سال خودمحوری این دولت و حمایت های ارکان مختلف حاکمیت، مسبب آن شده است. دولتی که قرار بود نفت را بر سر سفره ها بیاورد و حالا جز گرانی و ناتوانی از خرید حداقل های همیشه موجود سفره، چیزی نصیب مردم نکرده است.
اما حالا هم که حتی مسئولان رده بالای حکومتی و مراجع مذهبی هم صدایشان درآمده و ظاهرا دیگر هیچ کس نیست که نفهمیده باشد این دولت چه بلایی بر سر اقتصاد کشور و سرنوشت ملت آورده، و حالا که همه به هشدارهای میرحسین موسوی و همراهانش درباره عمق فساد و ناتوانی و بی کفایتی حاکمیت فعلی پی برده اند، باز هم کسی جز خود مردم پیشتاز رویارویی با دولت در این عرصه نشده و جدا از احزاب و گروهها و نمایندگان و مدعیان مختلف، این خود مردم اند که دست به کار شده اند و با ارسال پیامک هایی برای هم، از یکدیگر می خواهند با خودداری از خرید این سه قلم کالا، اعتراض خود را به نمایش بگذارند.
این اعتراض، موضوع بحث امروز بسیاری از مردم در سطح شهر تهران بود. حالا می توان گفت آنها که تاکنون و در دو سه اخیر پیامک “خرید ممنوع” به دستشان نرسیده بود هم در روز اول این حرکت اعتراضی، از طریق شهروندان دیگر باخبر شدند که در این سه روز “خرید ممنوع” است.
مردم سه ماه قبل در حالی به استقبال نوروز رفتند که گوشت مرغ را در آخرین روزهای اسفند هر کیلو ۴۱۵۰ تومان می خریدند و اکنون در حالی وارد فصل تابستان شده اند که قیمت هر کیلوگرم گوشت مرغ به مرز ۶۴۰۰ تومان رسیده است. این افزایش قیمت، کم و بیش در مورد همه کالاهای اساسی و مایحتاج روزانه مردم به وقوع پیوسته و زندگی را برای عموم مردم به وِیژه اقشار ضعیف جامعه دشوار ساخته است.
در این سه ماه قیمت بسیاری از اقلام مورد نیاز قطعی خانوارها تا حدی باور نکردنی بالا رفت؛ به طوری که با افزایش قیمت نان حتی دستیابی به قوت لایموت مردمی که با تکه نانی خود را سیر می کردند، هم برای آنها سخت شد. در این مدت، نرخ نان سنگک به ۶۰۰ تومان، بربری ۵۰۰ تومان، تافتون ۳۰۰ تومان و نان لواش هم به ۱۶۰ تومان رسید. داستان شیر و گرانی چند مرحله ای آن را هم که همه می دانند.
خبرنگار کلمه در مورد حرکت اعتراضی اقتصادی اخیر که ظاهرا به طور خودجوش و از دل مردم برخاسته، با برخی از شهروندان تهرانی هم صحبت شده است. او گزارش می کند که حدودا نیمی از مردم در همین چند روز از این پیشنهاد اعتراضی مردمی، باخبر شده اند؛ هرچند بعضی از مردم موافق این شکل از اعتراض هستند و برخی هم مخالفت هایی دارند، و البته بسیاری از مخالفان معتقد به اعتراض های جدی تر و حتی حضور در اعتراض های خیابانی هستند. با این همه محوری کلیدی که بسیاری از مصاحبه شوندگان بر آن تاکید دارند، ضرورت وحدت میان همه ی شهروندان است.
این گزارش را با هم می خوانیم.
* * *
معلم آموزش و پرورش است و وقتی او را در مورد قیمت های فعلی کالاها مورد سوال قرار می دهم، خودش بی مقدمه اشاره می کند که خانواده آنها امروز هیچ خریدی انجام نداده و این روند را تا دو روز آینده ادامه خواهند داد. بدون اینکه چیزی از او بپرسم، خبر می دهد که این پیامک به دستش رسیده است: «شنبه، یکشنبه، دوشنبه در اعتراض به گرانی و تورم نان و شیر خریداری نمی کنیم. فقط سه روز با هم متحد باشیم. برای کمک به هموطنان کم درآمد و آسیب پذیرمان. لطفا اطلاع رسانی کن هموطن». سپس می گوید: “این شروع خوبی است. خدا کند همه مردم همراهی کنند و فعلا از خرید نان و شیر و مرغ خودداری کنند.” این خانم می گوید: “به نظرم مردم باید یکدیگر را هم از این موضوع باخبر کنند. با این قیمت ها برای تامین مخارج زندگی کم آورده ایم.”
نیازی به تحریم نیست؛ ما اصلا پول خرید کردن نداریم
شهروند دیگری هم می گوید: “این یارانه ها بلای خانمان سوز بود. به اسم چندر غازی که به مردم می دهند هر میزان خواستند قیمت ها را بالا و پایین کردند.” او ادامه می دهد: “حالا هم یارانه ۲۸ هزار تومانی برای ۶ ماه دادند. آخر این که پول چند عدد نان در ماه هم نمی شود. مردم را مسخره خودشان کردند. الان من چند تا جوان بیکار توی خانه دارم، نان هم بهشان نمی توانم بدهم بخورند.”
صحبتم را با او به بحث تحریم خرید می کشانم که می گوید: “نیازی به تحریم نیست. ما اصلا پول خرید کردن نداریم. خانم، مردم هزار بدبختی دارند. مگر می دانند مردم با چه سختی دارند امورات خود را می گذرانند؟”
پیرمردی هم می گوید: “مردم با یک لقمه نان می توانستند شکم خود را سیر کنند که آن هم گران شد. برخی هم دائم می گویند اعتراض، اعتراض. چه اعتراضی کنم وقتی می برندم به ناکجا آباد و زن و بچه ام از همین لقمه نان هم می مانند؟ دوره شاه اگر مردم انقلاب کردند، شکم هایشان سیر بود. اما الان چه؟ توان اعتراض کردن هم نداریم.”
با خانم جوانی هم سخن می شوم که گله مند از گرانی ها است. می گوید: “همه با سختی زندگی می کنند. چاره ای نیست.” او که با بچه خود در حال خرید است، در مورد تحریم خرید می گوید: “باید بخریم. چاره ای نداریم. آخر مگر همین بچه من می فهمد گرانی یعنی چه؟ باید بخریم.”
مردم باید با هم یکی شوند
مرد میانسالی که خود را بازنشسته معرفی می کند هم در مورد گرانی ها به پیامکی اشاره می کند که مردم سه روز نان خریداری نکنند. او می گوید: “ما که سه روز پیش ۴ عدد نان خریدیم، این سه روز را هم نمی خریم. امیدوارم همه مردم هم خرید را تحریم کنند و بدانند که این به نفعشان است.” در مورد مرغ و شیر سوال می کنم که به آنها هم در پیامک تحریم خرید اشاره شده. می گوید: “از این اطلاعی نداشتیم، هرچند پول ما به خرید مرغ ۶۵۰۰ تومانی نمی رسد. ولی مردم باید با هم یکی شوند. در این صورت بسیاری از مشکلات حل می شود.”
به شهروند دیگری می رسم و بعد از اتمام خریدش با او هم صحبت می شوم که به خریدهایش اشاره می کند و می گوید: “آنقدر پول بی ارزش شده و قیمت ها سرسام آور که ۱۰ هزار تومان پول فقط همین چند قلم کالا را خریدم.”
دیگری هم در مورد خرید نکردن نان و شیر و مرغ معتقد است که “وسع مان به خرید نمی رسد. همین شیر دولتی الان با این قیمت گران فقط آب هست. اگر برایش پولی بدهی، انگار پولت را ریختی توی جوی آب. سمت مرغ هم که اصلا نمی شود رفت. نان ها که بی کیفیت اند. شما بگویید چه کنیم!”
از او می پرسم آخرین بار که مرغ خرید چه زمانی بوده، که توضیح می دهد: “مرغ و گوشت که اگر مجبور بشویم و میهمان داشته باشیم خرید می کنیم. هر چند با این قیمت های گران، میهمانی ها هم کم شده است.”
شهروندی هم می گوید که برای خرید مرغ مراجعه کرده بوده که با نرخ ۷ هزار تومان مواجه شده است. می گوید: “مجبور که نیستیم، نمی خوریم.”
باید زودتر شروع می کردیم
یک خرده فروش مواد غذایی هم با استقبال از این طرح که می گوید از طریق یکی از مشتریانش از آن با خبر شده و از او خواسته این پیامک را برایش ارسال کند تا او هم برای دیگران بفرستد، نظرش بر این است که این طرح باید خیلی زودتر از این شروع می شد.
نظر شهروند دیگری هم این است که “مردم اگر متحد باشند این طرح خوبی است.” با این حال او می گوید: “هر چند، دور و اطرافیان آقایان برای خودشیرینی و خنثی کردن طرح، اگر شده نان به تعداد زیاد می خرند برای فامیل و اطرافیان خود تا به ظاهر خنثی بودن این طرح را نشان دهند.”
وی اشاره می کند: “البته با این روال گرانی که آقایان در پیش گرفتند، خیلی ها هم به نان و نوایی رسیدند. همین بازار مسکن را شما ببینید، برای بسیاری بازار درست کرده است. اگر یک اتاق هم داشته باشند و اجاره دهند کلی در ماه کاسب اند. بیچاره آن مردم اجاره نشین.”
خانمی درباره گرانی که مورد پرسش قرار می گیرد، قبل از اینکه چیزی بگوید، موبایلش را از کیفش بیرون می آورد و علاوه بر پیامک خرید نکردن، پیامک دیگری هم می خواند: «فیلم جدایی نان از سفره؛ کارگردان: محمود احمدی نژاد»!
او می گوید: “وقتی شیرها فاسد بشود و در مغازه ها بماند، حساب کار دست آقایان می آید.” ادامه می دهد: “مردم ما دیر به فکر این کار افتادند. کشورهای دیگر به محض یک تغییر قیمت، سریعا اعتراض مردم در نخریدن و اعتراض نمود پیدا می کند. مردم ما با هم اتفاق نظر باید داشته باشند.”
نانوایی ها هم باید تعطیل کنند
در مسیرم سراغ یک خرده فروش مرغ و گوشت می روم، او می گوید: “همه گرانی ها از بلای تحریم است و آقایان نمی خواهند زیر بار بروند. همین دانه های مرغ، می دانید چند برابر شده است؟ ما هم به خدا از این وضعیت راضی نیستیم. ما هم از همین مردم هستیم. اما مشکل گرانی را دولت باید حل کند که نشان داده این قدرت را ندارد. با خرید نکردن که کار درست نمی شود. شاید یک نفر شکم سیر که نان و گوشت بوقلمون می خورد، این پیامک را به همه ارسال کرده و برایش بالا و پایین رفتن قیمت تاثیری بر زندگی اش ندارد.”
خانمی که از مخالفین این طرح است، سوال می کند که “مگر می شود نان نخرید؟” او که مثل بسیاری دیگر از شهروندان، به مخالفت با طرح هدفمندی یارانه ها می پردازد، در ادامه صحبت های خود می گوید: “قیمت ها به قدری گران شده که من و شوهرم با هم کار می کنیم اما باز هم کفاف زندگی و این خرج ها را نمی کند.” او می گوید: “همه چیز و همه این بلاها از یارانه ها بر سر مردم هوار شد.”
سراغ یکی از نانوایی های شهر می روم تا از فروش روزانه اش بپرسم. به محض شنیدن سوال، می گوید: “امروز مشتریان می گفتند پیامکی آمده که مردم نان نخرند. خب تا حدودی در فروش ما تاثیر داشت، اما خیلی چشمگیر نبود.” او می گوید: “خودِ من هم با این طرح موافق هستم، ولی تنها با خرید نکردن جواب نمی دهد. باید ما نانوایی ها هم تعطیل کنیم تا تأثیر اعتراض مردم بهتر مشخص شود.”
علت گرانی نان را می پرسم که هم به آزاد شدن نرخ آرد اشاره می کند و هم گندم وارداتی که به خاطر مشکلات تحریم به گندم های بی کیفیت تبدیل شده است.
مردم میانسال دیگری که در حال خرید نان است، با اعتراض به این بحث می گوید: “خانم، این شیوه فایده ای ندارد. مردم باید به خیابان ها بیایند و اعتراض کنند. خیابان هم نه با سکوت. باید صدای اعتراض بلند باشد.” اما خانمی که پشت سر اوست، جواب می دهد: “مگر کم جوانان مردم را کشتند؟” با این حال پاسخ آقا این است که “مردم باید کار را یکسره کنند. باید کشته بشوند تا حرف خود را به کرسی بنشانند.”
به او می گویم شاید این اعتراض، مقدمه کارهای بعدی باشد. جواب می دهد: “آخر نان نخریدن که خودش مرگ تدریجی است. باید به فکر کارهای اساسی بود.”
نانوایی را که ترک می کنم، صحبت یکی از شهروندان را با خود مرور می کنم که گفت: “با همین طرح می توان تمرین وحدت کرد و برای کارهای بزرگتر خود را آماده کرد. به نظرم لااقل از سکوت و انفعال بهتر است.”
* * *
شما هم می توانید مشاهدات و دیدگاه خود را درباره این اعتراض مردمی زیر این مطلب بنویسید.
تصویر دو نمونه از پیامک هایی که مردم برای یکدیگر ارسال کرده اند:
تصویر طرحی که برای تبلیغ این حرکت اعتراضی در اینترنت منتشر شده:
قدرت مردم بالاترین است. ما می توانیم با اراده خود و نشان دادن رفتار منفی حتی قویترین حکومت ها را نیز به زیر بکشیم کنترل قیمت مرغ و شیر و گوشت و نان که تحصیل حاصل است. ما باید به این ناکسان ضدمردمی نشان دهیم که حرف اول را ما مردم میزنیم و آنها خدمتگزاران ما هستند و باید با خواست و اراده ما همخوانی داشته باشند و گرنه آنها را رسوا کرده و به زیر خواهیم کشید.
این حرکت، شروع فاز دوم اعتراض ها است. به امید گام های بعدی!
چند پیشنهاد:
۱- به جای اعتراض یکباره و مقطعی، اعتراض فراگیر هفتگی بهتر جواب میدهد.
۲- بهتر است به نخریدن نان، شیر، مرغ در روزهای شنبه و یکشنبه هر هفته تبدیل شود.
دو روز در هفته کافیست.
۳- هفتگی بودن خود سبب اطلاع رسانی گسترده خواهد شد.
۴- کم کردن تعداد روزها به دلیل ماهیت عدم ماندگاری نان و شیر است.
۵- این نخریدن نان و شیر و … به معنای تحریم مایحتاج زندگی مردم نیست.
بلکه به معنای اعتراض و نشانه اتحاد خاموش مردم است.(توجه کنید فراتر از جنبش سبز؛ به معنای دیگر سبز شدن سایر معترضین!)
اطلاع رسانی کنید درست نشد هفته بعد همین کار را بکنیم مبارزه مدنی
دارید از ابتدایی ترین راهها استفاده می کنید . خیلی دموده است . مردم که نمی آیند نیازهای روزمره خودشان را نخرند . به شکم کار نداشته باشید . راههای دیگر را امتحان کنید .
دیروز خانواده به علت عدم وجود حتی یک نان در خانه من را به بیرون از خانه هدایت کردند و من با اکراه پذیرفتم و به نان فانتزی رفتم تا حداقل یک تغییری رویه ای داده باشم وقتی وارده نون فانتزی شدم طرف(صاحب مغازه) در چشممم خیره شد و گفت: “مگه امروز نون تحریم نیست.”
نتیجه اخلاقی:اگر نمیتوانید نگاه های گویااااااااااایه مردم را تحمل کنید از این خیانت ها نکنید.
man bache narmakam soper market mahalemon goft emroz bishtar shirhamo kasi nakharid chanta done forokhtam
http://divanesara2.blogspot.ch/2012/06/blog-post_24.html
اگر در انتخابات مجوز تقلب داده نشده بود، اگر این دولت بی تدبیر و ناکارآمد با حمایت رهبری بر کرسی ریاست جمهوری ننشسته بود، امروز مجبور نبودیم اعتراضاتمان را تا نخریدن شیر و نان نزول دهیم.
مشکل با نخریدن شیر و نان حل نمی شود، مشکل ما استبداد دینی است
پیشنهاد سبز: همه به سفارت خانه ها یا دولت و وزارت امور خارجه برزیل نامه زاده از این که به درخواست و رای مردم ایران مبنی بر این که احمدی نژاد رییس جمهور ایران نیست احترام گذشته او را به دیدار رییس جمهورشان نپذیرفته و به پیشواز او نرفته اند قدردانی کنیم.
dar maghazeye mahale ma shirhashon aslan forosh narafte……………….afarin bar mardome agah az tehran(ponak
مردم ایران تازه دارند قدرت خودشان را در سایه اعتراض های مدنی لمس میکنند
سربلند باشید ای مردم نجیب
سبز باشد
ماهستیم
البته نمی توان انتظار زیادی از این حرکت داشت. اما چنین حرکتهایی می توانند به تدریج به شکل گیری جامعه و بیرون آمدن از فضای کنونی منجر شوند. به ویژه با نزدیک شدن به زمان انتخابات ریاست جمهوری، چنین حرکتهایی می توانند زمینه را برای حرکتهای جمعی در آن زمان آماده کنند.
پیشنهادهای اعتراض اجتماعی را مطرح کنید و بگوش رهبران جنبش و مردم برسانید نشان دادن اتحاد مردم به حکومت لازم است
نان را که نمیشود نخرید ولی خیلی از اقلام مانند مرغ شیر و روغن و سایر اقلام خشکبار را میشود در درازمدت نخرید
اااااااا استانداری تهران اعلام کرده پیامک تحریم خرید کالاها برای سنجش بازار از سوی انها بوده.
تحریم را از رییس جمهور برزیل یاد بگیرید. ببینید چطور رییس دولت ج.ا.ا را خوار کرد! نرفتن به تجمعات دولتی یکی از راهکارهاست.
تحریم کالاهای دولتی از هر نوع که باشد (ماشین و …) یکی دیگر از راهکارهاست.نفرت از نام خامنه ای هم یکی دیگر از راهکارهاست.
با ضد تبلیغ به مقابل تبلیغات دولتی برویم.آشکار کردن دروغها و دزدیهای حکومت هم یکی از راهکارهاست.مقایسه قیمتها با ۲ سال پیش هم یکی از راهکارهاست.
یادتان باشد وقتی در عید نوروز به بچه ها ۱۰۰۰۰تومان عیدی میدهند ما آنرا با هزار ترفند از بچه میگیریم و به جای آن ۱۰۰۰ تومانی میدهیم! و این همان کاری است که دولت فعلی با پرداخت یارانه ها با مردم ما میکند! (ملت بیدار شوید این پول امام زمان نیست بلکه یک دهم پول خودمان است)
نون و شیر که نمیشه خرید مرغ را یک کاریش می کنیم البته اگه سه روز بیشتر نشه . خدایش نون ۳۰۰ تومانی هم قیمت شد واقعاً خودتون حساب کنید .
این کارهای شما می دونید چه پولی تو جیب مخابرات که مال سپاه است چه پول هنگفتی تو جیب آنها می ره تا خرج خرید موشک از چین کنن .
هدایت کنندگان جنبش اعتراضی ایران در خارج نشسته اند و کل هنرشان در این است که سالی یک اطلاعیه بدهند و بگویند در ساعت ۶ تا ۸ بیاید در پیاده رو ادکلن زده . مودب و با سکوت خرید کنید.
مردم زیر گرانی له شده اند و پتانسیل عظیم اجتماعی اماده شورش است ولی این شورش برای نان است نه برای ازادی و ژست های روشنفکرانه.
اگر عده ای باشند که بخصوص در شرایط فعلی یک فراخوان جان دار در اعتراض به گرانی و دزدی ترتیب دهند مطمون باشید طومار دیکتاتوری هم در هم پیچیده می شود.
ترا خدا از بازیهای مسخره و اطلاعیه های مسخره بردارید اعتراض در زمان مشخص و در مکانه مشخص ان هم برای موضوعاتی که برای مردم قابل لمس است.
حرکت بسیار تیزهوشانه و خوبی بود اما نباید دفعی و مقطعی باشد بلکه باید با هوشمندی انواع دیگری از اعتراضات شکل گیرد. تکرار همین شکل اعتراض بدون ایجاد تنوع و پیشرونده به حالتی تکراری و نا امید کننده بدل خواهد شد. انواع نافرمانی مدنی باید پیشنهاد شود و بصورت تدریجی پیشروی کند.
خیلی خیلی عالی بود این حرکت. من که همه خونواده رو از خرید لبنیات و نان در این ۳ روز منع کردم. اما اطلاع رسانی خیلی دیر و ضعیف انجام شد. باید دوباره طرحی رو با اطلاع رسانی حداقل ۱ هفته ای شروع کرد
در پاسخ به کامنت ناشناس At 2012.06.24 23:05, ali said: باید گفت به مردمی که حتی با لباس اتو کرده و ادوکلن زده و مودب حاضر به راه پیمایی و خرید در منطقه ای محدود نباشند از هدایت کنندگان چکاری ساخته است مگر قرار است هدایت کنندگان راه پیمایی کنند ما هنوز به قدرت و توان خویش واقف نیستیم ما متاسفانه مرگ را برای همسایه میخواهیم
( یک همیشه حاضر در صحنه و شاهد کم شدن هر باره راهپیمایان اما صابر و امیداوار )
فیلم جدایی نان از سفره های مردم
کارگردان: دولت کودتا
سناریونویس : حامی و پشتیبان کودتا
فیلم بردار: سردار مشفق
کمک فیلمبردار: ابوالقاسم طالبی
اکران ۲۴ ساعته در همه ی خانه های مردم مستضعف
مهمترین وظیفه کسانیکه رهبری جنبش سبز را دراختیار دارند ،اینست که با تمام گروهای اپوزیسیون متحد وهمآهنگ شوند .
ان شالله نوبت تحریم چیزهایی مهم تر هم میرسد . شاد و پیروز باشید.
شاید به این صفحه ربطی نداشته باشه.میخوام بگم که صددرصد مطمئن باشید و باشیم که وضعیت ایران به قبل از سال ۱۳۸۸ برنخواهد گشت و تاریخی بسیار جدید در این سرزمین رقم خورده و خواهد خورد.گنده تر از اینها در تاریخ بشریت پودر شدند و تا حالا هزاران هزار بار استخوانهایشان پوسیده، اینها که پهلوی بزرگترین خونریزهای تمام اعصار و قرون پشیزی نیستند.امثال آقای خمینی، خامنه ای، هاشمی، احمدی نژاد، خاتمی و دهها نفر دیگر که به قدرت رسیدند براحتی از ذهن مردم پاک خواهند شد.فقط و فقط یگانه عالم هستی بخش است که همیشه برقرار و ماندگار است.
به نظر من راه درستی نیست. مردم که نمی آیند نیازهای روزمره خودشان را نخرند.
برای تمرین و شروع نافرمانیهای مدنی خودجوش و یا در آینده برنامه ریزی شده باید از فاکتورهایی استفاده کرد که سودی برای حاکمیت نداشته باشد و به سفره خالی مردم هم زیانی نرساند و صددرصد زیان آن متوجه حاکمیت باشد مثل: خودداری مردم در پرداخت قبوض آب ، برق ، گاز ، تلفن ، جرایم رانندگی و … . نخریدن نان و شیر و … که حاکمیت در تامین آن نفسش به شماره افتاده ، زنگ تفریحی برای حاکمیت ضد مردمی است .