آقای دادستان!حکم شرعی سرک کشیدن به همه حوزه های خصوصی افراد در مملکت اسلامی چیست؟

چکیده :شنیده ام این آقایان که امنیت را از زندگی حقیقی ما دزدیده اند و با شنودها و جاسوسی های غیرقانونی و غیر اخلاقی و غیرشرعی که هر از چندی ارگان کودتا با استناد به آن اراجیفی برایمان می بافد، اخیرا به دین فروشان دنیاطلب مژده داده اند که زندگی های مجازی را هم زیرنظر دارند؟! ما چه باید بگوییم به ایشان و به سائلینی که می پرسند حکم شرعی سرک کشیدن به همه حوزه های خصوصی افراد در مملکت اسلامی...

فخرالسادات محتشمی پور در بخشی از چهل و هفتمین عریضه خود به دادستان تهران نوشت:‌شنیده ام این آقایان که امنیت را از زندگی حقیقی ما دزدیده اند و با شنودها و جاسوسی های غیرقانونی و غیر اخلاقی و غیرشرعی که هر از چندی ارگان کودتا با استناد به آن اراجیفی برایمان می بافد، اخیرا به دین فروشان دنیاطلب مژده داده اند که زندگی های مجازی را هم زیرنظر دارند؟! ما چه باید بگوییم به ایشان و به سائلینی که می پرسند حکم شرعی سرک کشیدن به همه حوزه های خصوصی افراد در مملکت اسلامی چیست؟

متن این عریضه که نسخه ای از آن در اختیار کلمه قرار گرفت به شرح زیر است:

به : دادستان تهران

از : یکی از ستم دیدگان عصر عاشورای ۸۹،همسر سید مصطفی تاجزاده شاکی از کودتاگران انتخاباتی، آزاده ممنوع الملاقات در قرنطینه اوین

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم اجعلنی فی مقامی هذا ممن تناله منک صلواتٌ و رحمهٌ و مغفرهٌ اللهم اجعل محیای محیا محمدٍ و آل محمد و مماتی ممات محمدٍ و آل محمدٍ.

سلام آقای دادستان!

محرم ۸۹ هم وارد سومین دهه شد و ما هنوز سوگواریم. سوگوار فجایعی که تنها پس از شصت سال بر اولاد رسول الله(ص) توسط مدعیان مسلمانی گذشت. این سوگواری که هر ساله تکرار می شود، انسان را به تأمل وامی دارد. به اندیشه در همه آن چه در هزار و چهارصد سال پیش گذشت و حکایتی که باقی ماند در جریده ایام تا روزگار ما و خواهد ماند تا روزگاران پس از ما. از این روزها چه به یادگار می ماند آقای داستان؟ از روزگار ما که سال ها محرم را به یاد آوردیم و کربلا و عاشورا را و خطاب به سرور آزادگان و یارانش «فیا لیتنی کنت معکم و فافوز معکم» گفتیم و فراموش کردیم که «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا». حکایت روزگار ما هم برای آیندگان خواندنی است و صف حق و باطل و ظالم و مظلوم در منظر چشمان جستجوگر فردائیان به خوبی قابل تشخیص است. این محرم هم می گذرد. سال های عمر ما می گذرد. ما به «انا لله و انا الیه راجعون» ایمان داریم آقا. شما چطور؟؟؟ ما هر شب کارنامه اعمال روز را می گذاریم جلویمان تا ببینیم مبادا خدای ناکرده حقی را ناحق کرده باشیم. غطی کرده باشیم، قصوری، خطایی. مبادا دلی شکسته باشیم و رنجشی بر انسانی روا داشته باشیم. و بی تابانه منتظر صبح می مانیم تا خطایمان را جبران کنیم و خدای را سپاس می گوییم که گناهانمان کبیره نیست و نسبتی با سپاه دروغ نداریم و با غیبت و تهمت بیگانه ایم و نفاق را در پس کوچه های شهر دغلبازان جا گذاشته و پا در جاده صداقت گذاشته ایم. ما در پنهان جز نیک اندیشی و نیک خواهی، نداریم و کردارمان جز در طریق صواب نبوده است. ما اصل را بر برائت گذاشته ایم اما نه برائت قاتل و شکنجه گر و دین فروش و لگد کوب کننده انسانیت و کرامت انسانی در لباس دین و با ادعای دین.

آقای دادستان!

شنیده ام این آقایان که امنیت را از زندگی حقیقی ما دزدیده اند و با شنودها و جاسوسی های غیرقانونی و غیر اخلاقی و غیرشرعی که هر از چندی ارگان کودتا با استناد به آن اراجیفی برایمان می بافد، اخیرا به دین فروشان دنیاطلب مژده داده اند که زندگی های مجازی را هم زیرنظر دارند؟! ما چه باید بگوییم به ایشان و به سائلینی که می پرسند حکم شرعی سرک کشیدن به همه حوزه های خصوصی افراد در مملکت اسلامی چیست؟ حکم شرعی را باید فقها بدهند و مردان دین، ما حکم انسانی اش را می دانیم. جوابی که بچه ها به پدر و مادرهایشان می دهند وقتی پابرهنه وارد عرصه خصوصی شان می شوند: ورود ممنوع! ورود ممنوع کلام مؤدبانه ای است در عوض فضولی موقوف! به بهانه حفظ امنیت این همه اخلال در امنیت حوزه خصوصی و عمومی شهروندان جرم نیست؟ این آقایان نمی دانند که با این مداخلات آن به آن خود بزرگترین مخلّ در امنیت ملی هستند؟ این چهره نظامی برای شهر این بگیرو ببندهای بی وقفه این همه مزاحمت برای شهروندان و بیش از همه برای خانواده های زندانیان سیاسی اخلال در امنیت نیست؟

آقای دادستان!

بازداشت غیرقانونی، اقدامات غیرقانونی، برخوردهای خشن و وحشیانه، دادگاه غیرقانونی، تضییع حقوق اولیه خود و خانواده، بازداشت مجدد به دلیل یک شکایت حقوقی، نگاه داشتن در قرنطینه و ممنوع التماس و ممنوع الملاقات کردن عضو سابق شورای امنیت عمومی کشور به نظر شما مخل امنیت ملی نیست؟ از شما می پرسم نه به عنوان دادستان بلکه از این منظر که دکترای حقوق را به تازگی در یکی از دانشگاه های معتبر کشور و تحت نظر یکی از اساتید خبره این رشته، که دست برقضا همکار سابق ما و مشاور برخی طرح های حقوقی ما در حوزه زنان نیز بوده است، گرفته اید. و تهدید گاه به گاه معتمدین مردم و کسانی که شما و بالادستی هایتان مقبولیتشان را نزد مردم خوب می دانید آیا مخلّ امنیت ملی نیست؟ کسانی که همین شأن و جایگاه اجتماعی شان و جایی که در دل مردم به دلیل خدمت و صداقت و بی ریایی بازکرده اند، دلیل محرومیت آنان از حقوق اولیه شان و بازداشته شدن از حقوق مصرح در قانون اساسی شده است. مقبولیت و جایگاهی که در سایه ضرب و زور و زر و تزویر و تبلیغات تهوع آور رسانه میلی فراچنگ نیامده است و هر تبلیغ سوء دولتی برعلیه آنان این اعتبار را بیشترمی کند و جایگاه مردمی شان را فراتر می برد.

آقای دکتر دولت آبادی! یک بار کلاهتان را در خلوتی که محضر پروردگارتان است، پیش خود قاضی کنید و مخلّ امنیت را بیابید لازم نیست معرفی اش کنید که پست و مقام را از دست بدهید که سخت شیرین است و جای دل و دین و شریعت و انسانیت را هم می گیرد گاهی! لازم نیست هیچ نامی را به زبان بیاورید فقط لطفا کمی خویشتنداری کنید و بیش از این فرزندان پاک ما را که جز سرفرازی وطن و پایبندی به آرمان های اولیه انقلاب اسلامی مان که از پدرانشان شنیده اند و نمی یابندش و اجرای بدون تنازل قانون اساسی، دغدغه ای ندارند و جوانی خود را به تأسی پدران نیک نهادشان بر این راه گذارده اند، به جرائم امنیتی متهم نکنید. و بیش از این خانواده هایی که سرشان به زندگیشان بوده و فرزندانی سلامت و فهیم و منزّه تربیت کرده اند و جز نیکی برای کشور و نظامشان نخواسته اند، برآشفته نکنید و تشویش اذهان عمومی نکنید. اذهان این عموم ادعاهای شما را که هنوز اثبات نشده برخلاف حکم شرع مقدس، متهمش را در سلول انفرادی می افکنید تا پس از پرونده سازی های لازم تازه به دادگاه برود، هرگز نخواهد پذیرفت. کاش این بازی را زودتر خاتمه دهید وقت برای جبران مافات سخت تنگ است.

لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

فخرالسادات محتشمی پور

بیست و یکم محرم الحرام ۱۴۳۲ برابر با ششم دی ماه ۱۳۸۹