به برادر دربندم ضیا نبوی: تو “کارون” را هم “دانشگاه” خواهی کرد

چکیده :من هم مانند دیگر دوستانت به بیگناهی تو شهادت می دهم. و شهادت می دهم بر اینكه اتهام كذب و مضحك هواداری از باند تروریستی رجوی به تو، تنها یك دستاویز است برای انتقام جویی از تو و فعالیت های مسالمت آمیزت در دفاع از حق انسانی و اولیه تحصیل و تلاشهای شجاعانه ات در افشای وقیح ترین دروغگویان تاریخ ایران...

در آستانه زادروز ضیاء نبوی، دانشجوی زندانیِ در تبعید، علی قلی زاده، فعال دانشجوییِ محروم از تحصیل با ارسال پیام تبریکی به مناسبت “تولد” دوستِ تبعیدی و دربندِ خود، خطاب به وی خاطرنشان کرد “من و تو ایمان داریم که ظلم رفتنی است و حق است، که ماندنیست.”

به گزارش جرس، جرس علی قلی زاده، عضو دفتر تحکیم، که خود نیز پاییز امسال بازداشت و مدتها در زندان اوین به سر برده بود، در پیام خود به ضیاء نبوی، ضمن تاکید بر بیگناهیِ وی و تکذیب اتهاماتِ وارده، اظهار امیدواری کرد که سال آینده در آزادی جشن گرفته شود.

متن پیام علی قلی زاده به ضیاء نبوی به شرح زیر است:

ضیا جان!

من با چند هزار کیلومتر فاصله از تو به امید آزادی تو و همه زندانیان سیاسی و عقیدتی، به تو در سلول های سرد و نمور زندان کارون اهواز سلام می گویم.

سلام من بر تو و بر همه آزادی خواهان وحق طلبان در بند

این پیام به بهانه سالروز تولد تو در شب یلداست ، یلدای امسال با یاد تو و به نام تو برای همیشه در تاریخ خواهد ماند.

تولدت مبارک ضیا جان! بر تو و بر خانواده ات که آزادمردی همچون تویی را پروش داده اند.

ضیا عزیزم!

تو در کنکور کارشناسی ارشد سال ٨٧ ستاره دار شدی و علی رغم کسب رتبه تک رقمی ات ، به شیوه ای ناجوانمردانه و غیرقانونی از تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد بازماندی و من نیز در سال ٨٨ به جمع دانشجویان ستاره دار پیوستم. یادم می آید در روزهای قبل از کنکور کارشناسی ارشد سال ٨٨ ، تو که با همراهی دیگر یارانت شورای دفاع از حق تحصیل را تاسیس کرده بودی ، به من امیدواری می دادی و می گفتی : ” علی ! خوب کنکور بده که امسال دیگر ستاره دار نخواهیم داشت و همه با هم به دانشگاه می رویم.”

می گفتی هر دولتی که غیر از این دولت بیاید ، دیگر ستاره دار نخواهیم داشت. ولی نشد آنکه ما و ملت می خواستیم و این دروغگو هایی که وجود من و تو را انکار می کردند ،همچنان و برای چند روزی بیشتر در قدرت مانند. و من و تو ایمان داریم که “ظلم” رفتنی است و “حق” است ، که ماندنیست.

قرار گذاشته بودیم که ” همه با هم” در سال ٨٨ به ” دانشگاه ” برویم ، ولی از ” اوین” سر درآوردیم و اوین شد دانشگاهمان.

همان ها که تو را ستاره دار و وجودت را تکذیب کردند ، تو را در اوین هم تحمل نکردند و به دورترین مکان ممکن در زندان کارون اهواز تبعیدت کردند. زندانی که دیگر ” دانشگاه اوین ” نباشد و حتی از امکان ملاقات با پدر و مادرت هم محروم شوی.

اما من یقین دارم که تو ” کارون” را هم “دانشگاه” خواهی کرد و رنج دوری از دوستان و خانواده ات را تحمل خواهی کرد.

سید ضیا عزیزم!

تو را از ۴ سال پیش که برای اولین بار در نشست های دفتر تحکیم وحدت دیدمت ، به خوبی می شناسم.

من هم مانند دیگر دوستانت به بیگناهی تو شهادت می دهم. و شهادت می دهم بر اینکه ایراد اتهام کذب و مضحک هواداری از باند تروریستی رجوی به تو، تنها یک دستاویز است برای انتقام جویی از تو و فعالیت های مسالمت آمیزت در دفاع از حق انسانی و اولیه تحصیل و تلاشهای شجاعانه ات در افشای وقیح ترین دروغگویان تاریخ ایران زمین.

همانطور که خودت این اتهام را یک ننگ دانستی و هرگز آن را قبول نکردی ، من نیز آن را نمایشنامه ای زشت از کینه جویی قلدرهای زمان از تو می دانم.

در دادگاهی که به دستور بازجویانت قرار باشد تو محکوم شوی ، همین انکار اتهام هم شده است مدرک علیه تو! گفته اند چون بعضی از بستگان تو در میان آنها هستند ، تو نیز به این گروه گرایش داری.

چه ادعای مضحکی! اگر گرایش های سیاسی بستگان جرم محسوب شود ، پیش از تو باید حسین شریعتمداری و همسرش به این جرم محاکمه شوند که بستگانشان از روسای این گروه تروریست ضد میهنی هستند.

و تو چه بی پروا این سناریو را در نامه هایت به بیرون از زندان رسوا کردی و گفتی که هیچ مدرکی بر علیه تو در پرونده ات وجود ندارد و از این گروه انزجار داری.

ضیا جان!

هیچ شب و روزی نیست که به تو و دیگر یاران دربندمان فکر نکنم. به تو ، بهاره ، عبدالله ، مجید دری ، مهدیه ، مجید توکلی ، عماد ، میلاد ، حسن اسدی و …
عزیزم!

تولدت مبارک . امسال که نشد ، اما سال آینده با هم و درکنار پدر و مادرت تولدت را جشن می گیریم.

*علی قلی زاده: دانشجوی ستاره دار در کنکور کارشناسی ارشد سال ٨٨