روزنامه ابتکار: آمار غیرواقعی ندهید، مردم می‌فهمند

چکیده :امروزه آمار پايه‌اي براي استدلال به شمار مي‌رود که بايد در ارائه آن به فرآيند اعتماد سازي توجه لازم مبذول شود.پس برمسئولان وآماردهندگان است که ضمن آن که به فکر حوزه کاري خود هستند، نيم نگاهي نيز به مخاطبان داشته باشند.همان‌ها که قرار است اعتبار خود و آمارهايشان را از آنان...

روزنامه ابتکار امروز در سرمقاله خود در رابطه با آماری که از سوی دولتمردان ارئه می شود نوشت:

یکی از ویژگی‌های های مهم دولت‌ها در ایران ارتباط تنگاتنگ با مبحثی به نام “آمار” است.دولتمردان اخیرا به خوبی به نقش تعیین کننده این امر پی برده اند وبی دلیل نیست که برای توصیف وضعیت کوچکترین حوزه زندگی مردم وکوچکترین واحد مدیریتی کشور از آن به خوبی استفاده می‌کنند.طبق آمارهای دولتمردان، کشور در دوره دو دولت اخیر به رکوردهایی از “ترین”‌ها دست یافته است : قدرتمندترین،باثبات ترین، ثروتمندترین،آزادترین وده‌ها “ترین” دیگرازجمله مواردی است که درسخنان مسئولان به وفور یافت می‌شود.

درهمین هفته گذشته معاون اول احمدی نژاد دوبارنوید داده است .یکبار اینکه “در پایان دولت دهم کسی بدون خانه نمی‌ماند”. یکبار دیگر هم گفته است “با اجرای هدفمندی یارانه‌ها هیچ فقیری در کشور نخواهیم داشت”.

برخی مقامات اقتصادی در همان زمان که نرخ بیکاری وتورم را تا نزدیکی صفرپایین می‌ کشند، موقعیت ایران را در لیست کشورهای توسعه یافته جهان تا ردهای یک رقمی بالا می‌برند.این نوشتار قصد آن ندارد که به بررسی صحت وسقم این آمارهای گوناگون بپردازد،که در فضای رسانه‌ای کشور موافقان به کرات بیان می‌کنند که ” این آمارها از سوی موسسات جهانی معتبر تایید شده است” ومخالفان نیز شواهد وادله می‌آورند تا اثبات کنند که این چنین نیست. سخن بر سر آن است که اعلام کنندگان این آمار که بدون تردید به دنبال آنند که وضعیت حوزه کاری خود را مطلوب جلوه دهند، باید به گونه‌ای عمل کنند که به منظور خود نائل آیند.مخاطبان این آمارها انسان‌هایی هستند که قرار است این آمارها رابشنوند وتجزیه تحلیل ونتیجه گیری کنند.

آنان بدون تردید پس از شنیدن آمارهای این چنینی شاخک‌های حساس تری نسبت به حوزه‌های مورد بحث پیدا خواهند کرد و آمارهای داده شده را با وضعیت موجود می‌سنجند.این آمارها زمانی میتوانند مخاطب را قانع کنند که تناسبی با وضع موجود داشته باشند.وضعیتی که مخاطب بدون استفاده از هرمتروترازو،وسایل اندازه گیری دقیق تری چون گوشت وپوست واستخوان دارند و پیشرفت‌ها و پسرفت‌ها را با همین‌ها احساس و ادراک می‌کنند.

اعلام کنندگان این آمارها زمانی به هدف خود می‌رسند که مخاطبان قدرت پردازش این همه اطلاعات وتطبیق آن با وضعیت موجود را داشته باشند(البته اگر هدف اقناع مخاطبان باشد).این هدف بوسیله بمباران حواس مخاطبان با انواع واقسام آمارها به دست نمی‌آید، بلکه نتیجه عکس نیز می‌دهد.وقتی ذهن مخاطبان درگیر انواع مختلف آمارها ی همسوباشد،ازیک طرف قدرت پردازش اطلاعات ونتیجه گیری منطقی کاهش می‌یابد وازسوی دیگر اعتماد به اعلام کنندگان آمار به شدت آسیب می‌بیند والبته مهم تراینکه اگر نتوانند میان آمارهای اعلام شده دولتی و واقعیت ‌های موجود ارتباطی پیداکنند، درعلم کاربردی “آمار” نیزتشکیک خواهند کرد.

امروزه آمار پایه‌ای برای استدلال به شمار می‌رود که باید در ارائه آن به فرآیند اعتماد سازی توجه لازم مبذول شود.پس برمسئولان وآماردهندگان است که ضمن آن که به فکر حوزه کاری خود هستند، نیم نگاهی نیز به مخاطبان داشته باشند.همان‌ها که قرار است اعتبار خود و آمارهایشان را از آنان بگیرند.