بیانیه سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی:حاکمان سرمست از قدرت در رفتارهای غیرقانونی و خشونت آمیز خود تجدیدنظر کنند

چکیده :در يک سال گذشته دستگيری ها و بازداشت های غير قانونی، يورش ها و هجمه های بی رحمانه خيابانی و دروغ سازی های رسانه های حکومتی، شکنجه ها، تهديدها و اعترافات نمايشی هم نتوانست اراده پولادين ملت باورمند به اصلاح وضع موجود را درهم...

به مناسبت فرارسیدن ماه خرداد، سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران با صدور بیانیه ای به بررسی و تحلیل حوادث خردادماه در تاریخ انقلاب اسلامی پرداخت.

متن این بیانیه به نقل از پایگاه اطلاع رسانی امروز به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

و لقد ارسلنا موسی بآیاتنا ان اخرج قومک من الظلمات الی النور و ذکرهم بایام الله ان فی ذلک لآیات لکل صبار شکور

و همانا موسی را با آیات خود فرستادیم که قوم خود را از تاریکی به سوی روشنایی بیرون آور و روزهای عبرت انگیز الهی را به آنان یادآوری کن. قطعاً در این یادآوری بر هر انسان صبور شکرگزار عبرت هاست.(سوره ابراهیم آیه ۵)

ملت شریف ایران

ماه خرداد، ماه پر خاطره، ماه تلاش، همیت، مقاومت، مردانگی و ماه بلوغ عقل و در عین حال ماه غم ها و دلتنگی ها فرا رسید. نخستین خاطره ملت درماه خرداد، طی۵۰ سال مبارزه، قیام پرشکوه ۱۵خرداد ۱۳۴۲بود روزی که به تعبیر امام راحل، مبدأ نهضت آزادی خواهی ملت ایران شد. روزی که علی رغم غروب غمگینش، پس از ۱۵ سال به سان سپیده سحر، طلوع دوباره یافت و باعث شد امام و مردم دست در دست هم نظامی را پایه گذاری کنند که نه به قدرت و ثروت، بلکه به رأی و خواست ملت متکی بود. نهضت ملی ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دکترین خود را در شعار جاودانه “استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی” انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ ثبت کرد و رهبری آن ضمن مخالفت صریح با دیگر اشکال ملک داری و حکمرانی، بر تامین حقوق ملت و مطالبات آنان پای فشرد و آن را در قالب قانون اساسی قانونمند کرد.

در این نظام گرچه بنا به ضرورت های ناشی از شرایط جنگ و نوپایی انقلاب، گاهی خارج از چارچوب های قانونی تصمیماتی اتخاذ می شد اما به محض پایان یافتن جنگ و برقراری وضعیت عادی، رفتار در چارچوب قانون اساسی و دیگر قوانین موضوعه مورد تاکید رهبری و مقامات ارشد قرار گرفت. در حالی که این فضای امید و رویکرد صادقانه می رفت که پس از واقعه پر هزینه و عبرت آموز جنگ، پایه های قانونمندی نظام را مستحکم سازد، بنیانگذار استقلال طلب، آزاد منش و جمهوری خواه و الهی جمهوری اسلامی ایران سخن از بدرود و رفتن سرداد و مردم وفادار و آرزومندش را با هزاران آرزو تنها گذاشت.

در آن نیمه خرداد غمگین، همه ملت و جوانان سلحشور مجاهدی که با تمام توان در مسیر صیانت از تمامیت ارضی کشور، حماسه آزاد سازی خرمشهر را سرودند، سوگوار تنهایی خود شدند، اما با خاتمه جنگ و حلاوت سربلندی های ناشی از آن، تحقق بخش هایی از قانون اساسی به ویژه حقوق مدنی و شهروندی ملت در انتظار مانده بود. اگرچه تلاش های بزرگ توسعه و سازندگی را به عنوان یک ضرورت پس از جنگ طولانی باید قابل تحسین دانست، اما انکار نمی توان کرد که آزادی های مدنی به عنوان متن میثاق نامه ملی کشور – قانون اساسی- همچنان کم فروغ می نمود. آزادی و حقوق شهروندی همان خواسته ای بود که جمهوری اسلامی برای آن قد برافراشت و اساس حکمرانی و حکومت دینی در قرائت امام بود.

خرداد ماهی است که نهضت اصلاح طلبی در آن تولد یافت و جامعه مدنی با قرائتی نو از اندیشه بنیان گذار نهضت شکل گرفت. قرائتی که قدر نان و اقتصاد را به سان امنیت و سیاست جامعه ارج می نهاد. نهضت مدنی دوم خرداد با این باور در میان ملت منزلت یافت که قدرت و حکومت اگر با آزادی و آزادگی همراه نباشد به سان سد محکمی فرا روی انسان و خواست های مشروع او خواهد بود. اندیشه دوم خرداد بر این پایه استوار بود که بیگانگی حکومت با آزادی های انسانی منجر به ریزش مدنی و گسست اجتماعی خواهد شد که این فاجعه به رغم دلبستگی انسان ها به هویت ملی و دینی شان، خانمان سوزتر از هر جنگی خواهد بود. لذا به جد پاسخ گویی دولت در برابر قانون را سرلوحه کتاب حکمرانی قرار داد تا در سایه این تعادل، حقوق ملت محفوظ بماند.

جنبش دوم خرداد در ذات خود اعتراضی مدنی به برخی جهت گیری ها و پایمال شدن حقوق شهروندی بود. اندیشه دوم خردادی در حکومت کوتاه اما اثرگذار خود ثابت کرد که می توان با حفظ ارزش های دینی و ملی، هم شان داخلی حکومت را ارتقا داد و هم عزتمندانه در عرصه جهانی از حقوق ملت دفاع کرد و در این راه ، مردم فریبی و ناراستگویی را نیاز ندانست. در واقع می توان گفت دولت برخاسته از اصلاحات که مولود جنبش دوم خرداد به شمار می رفت، در حالی که از بسیاری از اختیارات خود محروم بود و تا واپسین روزهای حکمرانی مورد نامهربانی ها و ناروایی های بیشماری قرار گرفت و علی رغم برخی ناکامی ها، با دستاوردهای بزرگ و ماندگار اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، سر افرازی ملت را به نمایش گذاشت.

با وجود این موفقیت ها، کارشکنی های مخالفین جنبش دوم خرداد به ثمر نشست و در یک بسیج قوا با کمک حزب پادگانی، جریان ضد اصلاحات بر کرسی دولت نشست و چهار سال تمام همه وقت و انرژی خود را برای پاک کردن جامعه از آثار اندیشه و رفتار اصلاح طلبی به کار برد. چنین بود که در سال ۸۷ چهره های شاخص اصلاح طلب با درک عمیق از آینده تاریکی که فرا روی کشور بود عزم خود را برای بازگشت به صحنه جزم نمودند. در این مسیر ناهموار همه باورمندان به استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی – یعنی همان آرمانهای جاودانه نهضت خرداد- پای در میدان نهادند تا مگر راه گذشته را پس از یک توقف پر هزینه چهارساله در جهت حفظ عزت و سربلندی ایران پی بگیرند و این همان چیزی بود که ملت آن را فریاد می زد.

شاهد این مدعا شعاری است که در یکی از سفرهای استانی نامزد اصلاح طلبان بر زبان ها جاری شد: “جمهوری اسلامی آزاد باید گردد” . ورود میر حسین موسوی نخست وزیر ۸ سال دوران دفاع مقدس و حجت الاسلام و المسلمین مهدی کروبی یار دیرین امام، با تأکید بر ضرورت دفاع مستمر از جمهوریت نظام، حقوق شهروندی و آزادی های مدنی، امید تازه ای در دل هوادران عزت و سربلندی ایران پدید آورد. اقتدارگرایان تمامت خواه که نبرد مدنی را بر نتابیدند و رقابت سالم را به معنای شکست قطعی خود دیده بودند، با رفتارهای مهندسی شده مصمم شدند به هر قیمت، مسیر اصلاح طلبی ملت را سد کنند و چنین شد که بار دیگر ماه خرداد به ماه هزینه سنگین برای ملت تبدیل شد و حلاوت روز ۲۲ خرداد همانند دیگر روزهای تاریخی اندوهگین ملت به تلخی گرایید. گر چه پس از حماسه ۲۲ خرداد، حاکمیت کوشید رفتار از پیش طراحی شده خود را به شکل دیگری تلقین کند، اما به نظر می رسید وجدان عمومی آن را باور نکرد!.

حماسه جاودانه ۲۵ خرداد تاکیدی بود بر این عدم باور و در همراهی اصلاح اندیشی و اصلاح طلبی. مع الاسف میل تمامیت خواهی، جریان حوادث را به سمتی برد که حتی وساطت و مصلحت اندیشی های خیرخواهانه برخی از بزرگان برای بازگرداندن امور به مسیر درست و واقعی نتیجه نداد و مشاهده شد پیش از طی مسیر قانونی متعارف در همه انتخابات در جهان، نتیجه انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم، خارج از مجرای طبیعی اعلام و به ملت تحمیل شد.

این در حالی بود که بعضی از حوادث و وقایع روزهای قبل از انتخابات به سان هشداری جدی از سوی اقتدارگرایان به نامزدهای خارج از دایره قدرت و هواداران آنها به چشم خورد. در آن ایام و در روزهای بعد به هیچ یک از اعتراضات مدنی توجهی نشد و سناریوی مهندسی شده پیروزی انتخاباتی، آنچنان دل از طراحان و مجریان آن ربوده بود که حتی خروش ملت در ۲۵ خرداد که برای همیشه در حافظه تاریخی ملت ایران ثبت و موجب بهت و حیرت جهانیان شد نیز نتوانست اقتدارگرایان را به خود آورد. ۲۵ خرداد در واقع نوید بخش بلوغ اصلاحات و ظهور یک جنبش اجتماعی در مدرسه اصلاحات بود، جنبش سبزی که چیزی جز رعایت حقوق مدنی مصرح در قانون اساسی و اجرای کامل همه اصول آن را طلب نمی کرد. اما افسوس که این روز بزرگ به دست عوامل کودتای انتخاباتی رنگ خون گرفت.

اکنون که یک سال از آن روزهای تلخ و شیرین گذشته است، حماسه ملت در خرداد ۸۸ به عنوان نماد ملی جنبش سبز اصلاح طلبی در جهان معرفی شده و در خاطره ها باقی مانده است که ۳۰ خرداد روز انتقام از جنبشی بود که تاکید مجدد بر دفاع از حقوق شهروندی و آزادی های مدنی را به عنوان نمایشی از واقعیت و مطالبات اجتماعی و سیاسی ملت عرضه نمود. روزها گذشت و اقتدارگرایان همچنان داغ و درفش نشان دادند و فرزندان نامدار و گمنام ملت را دستگیر، زندانی و مورد شکنجه و آزار قرار دادند. در یک سال گذشته دستگیری ها و بازداشت های غیر قانونی، یورش ها و هجمه های بی رحمانه خیابانی و دروغ سازی های رسانه های حکومتی، شکنجه ها، تهدیدها و اعترافات نمایشی هم نتوانست اراده پولادین ملت باورمند به اصلاح وضع موجود را درهم بکوبد. اینک جنبش اصلاح طلبانه سبز و رهبران آن و مردم وفادار به آرمان های سبز، جز به احیای قانون اساسی و اجرای هماهنگ همه اصول آن به چیز دیگری رضایت نمی دهند. امروز همگان دریافته اند که این حرکت، پایدار، مستمر و حذف ناشدنی است. ای کاش اقتدارگرایان زودتر بر این حقیقت وقوف یافته و با تغییر رفتارهای بیگانه با خواست ملت، زمینه همدلی و اتحاد ملی را فراهم کنند.

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران در آستانه سالگرد شکوهمندی های خرداد و سالگشت ارتحال بنیانگذار عزیز جمهوری اسلامی ایران، با پای فشاری بر آرمان های اصیل انقلاب ملت در بهمن ۵۷ و اصول قانون اساسی، همچون گذشته بر تداوم همراهی با این جنبش اصیل مردمی تاکید کرده و ضمن دعوت از آحاد ملت برای حفظ انسجام و حرکت قانونمند خود، حاکمان سرمست از قدرت را به تجدید نظر در رفتارهای غیرقانونی و خشونت آمیزشان فرا می خواند تا زمینه کم شدن فاصله بین ملت و حکومت را فراهم آورند و اجازه ندهند در این شرایط حساس بین المللی هزینه آزادی خواهی و استقلال طلبی ملت بیش از این افزایش یابد.

شایسته است به جای برخورد غیرمنطقی با درخواست های قانونی و مشروع آقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی و نیز شورای هماهنگی جبهه اصلاحات برای استفاده از حقوق قانونی خود در برگزاری مراسم و راهپیمایی که در قانون اساسی تصریح شده است، به این تقاضاها پاسخ مثبت دهند.

در پایان ضمن قدردانی و تعظیم به آستان ملت شریف، نخبگان هوشمند، جوانان رشید، از اقشار مختلف ملت از هر قوم و مذهب و منطقه انتظار دارد با حضور هوشیارانه، مسالمت آمیزو قانونمند خود، تداوم بخش راهی باشند که سرانجام آن به حول و قوه الهی جز پیروزی و سربلندی ملت و حاکمیت کامل قانون نخواهد بود.

سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران

۸۹/۳/۲