همسر بهاره هدایت:چنین حکمی وهن خود نظام است
چکیده :همزمانی چنین حکم سنگینی در آستانه سالگرد انتخابات ریاست جمهوری و حمله به کوی دانشگاه، در واقع نوعی هشدار به دانشجویان و ایجاد فضای رعب و وحشت...
حکم های سنگین برای دو فعال دانشجویی، ظالمانه است ، تا دانشجویان درس عبرت بگیرند. امین احمدیان همسر بهاره هدایت حکم ۹ سال ونیم زندان برای یک فعال دانشجویی را شوک آور خواند و گفت: همزمانی چنین حکم سنگینی در آستانه سالگرد انتخابات ریاست جمهوری و حمله به کوی دانشگاه، در واقع نوعی هشدار به دانشجویان و ایجاد فضای رعب و وحشت است.
شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه بهاره هدایت را به ۹ سال و نیم حبس تعزیری و میلاد اسدی دیگر عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت را به ۷ سال حبس تعزیری محکوم کرده است.
همسر بهاره هدایت در گفتگو با جرس، با بیان اینکه به زودی به این حکم اعتراض خواهیم کرد، گفت: صرف نظر از اینکه نه سال زندان برای یک فعال دانشجویی به هیچ وجه عادلانه نیست، باید گفت چنین حکمی وهن خود نظام است.
وی ادامه داد: دو فعال دانشجویی که به صورت شفاف فعالیت سیاسی می کردند ومواضع انتقادی آنها هم کاملا آشکار و روشن بود به چه جرمی باید برای خانم هدایت نه سال و برای میلاد اسدی هفت سال زندان در نظر گرفت؟
امین احمدیان به تعویق سه باره دادگاه میلاد اسدی اشاره می کند و یاد آور می شود: به نظر می رسد بیشتر تمایل داشتند زمان دادگاه با سالگرد خرداد هماهنگ باشد و در واقع این دو فعال دانشجویی را قربانی خود کرده اند تا با صدور چنین حکم سنگینی، به دانشجویان ضرب شست نشان دهند.
وی افزود: جرایمی که برای بهاره در نظر گرفته بودند هم با این حکم همخوانی ندارد . بهاره تمام اتهامات را در بازجویی های خود رد کرده است اما ظاهرا به دفاعیات بهاره و وکیل او در روند بررسی پرونده و صدور حکم هیچ توجهی نکرده اند.
وی به دیدار امروز خود با بهاره هدایت در دادگاه اشاره کرد و گفت : خیلی ناگهانی متوجه شدیم که بهاره و میلاد اسدی امروز دادگاه دارند، وقتی بهاره خبر حکم نه سال زندان را شنید نه تنها برای او بلکه در لحظات اولیه برای همه ما هم شوک آور بود.
وی گفت: اگرچه پیش از این بهاره را تهدید کرده بودند که به او حکم ده تا پانزده سال زندان خواهند داد اما هم او و هم ما فکر می کردیم که این فقط یک تهدید است و مبنای حقوقی ندارد اما به نظر می رسد آقایان هیچ نگرانی هم ندارند که بدون در نظر گرفتن نوع اتهامات و منطبق با موازین حقوقی حکم های طولانی مدت برای یک فعال دانشجویی صادر کنند تا دیگران درس عبرت بگیرند.
همسر بهاره هدایت با تاکید بر اینکه روحیه بهاره و میلاد اسدی بسیار مقاوم و خوب بوده است، تاکید کرد: اما باور همه ما این بود که این حکم ها نه تنها عادلانه نیست بلکه ظالمانه است. مگر چه کرده اند که باید شانزده سال حکم زندان برای دو دانشجو صادر کنند
اتهامات بهاره پیش از این فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانههای بیگانه، توهین به رهبر، توهین به رییس جمهور، اخلال در نظم عمومی از طریق شرکت در تجمعات غیرقانونی، ورود غیرقانونی و تخریب درب دانشگاه امیرکبیر هنگام ورود مهدی کروبی به این دانشگاه عنوان شده بود.
برای بهاره هدایت شش ماه به خاطر توهین به رئیسجمهوری، دو سال به خاطر توهین به رهبری و به دلیل تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت از طریق تبانی و تجمع مجموعا پنج سال حکم صادر شده است. وی در کل به ۷ سال و نیم زندان بابت این اتهامات محکوم شده است. همچنین حکم دو سال حبس تعلیقی بهاره هدایت به اتهام اقدام علیه امنیت از طریق برگزاری تجمع ۲۲ خرداد سال ۸۵ نیز به اجرا درآمده و به این حکم اضافه شده است.
همچنین میلاد اسدی دیگر عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در همین دادگاه و از سوی قاضی مقیسه به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شده است. پیش از دادگاه اسدی سه بار به تعویق افتاده بود. و بیشتر مدت زمان بازداشت خود را در سلولهای انفرادی و چندنفرهی بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ زندان اوین بوده است.
بهاره هدایت از ۱۰ دی ماه ۱۳۸۸ بازداشت و هم اکنون در بند زنان زندان اوین به سر میبرد. میلاد اسدی نیز از ۹ آذر ماه ۱۳۸۸ بازداشت و هم اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین زندانی است.
ما در کشورمان ولایت فقیه داریم و ولایت فقیه با دیکتاتوری مخالف است.
امیدواریم این بیان حضرت امام به زمین گذاشته نشود و ولی فقیه جلوی دیکتاتوری عده ای را بگیرد.
به نظرم سرمایه گذاری روی احمدی نژاد باعث شده است که این همه به مردم فشار بیاورند.
الان به گونه ای شده است که حاکمیت مجبور است از احمدی نژاد حمایت کند و احمدی نژاد هم چاره ای جز در عمل انجام شده قراردادن حاکمیت ندارد.
این همه حمایت از احمدی نژاد واقعا جای تأمل دارد.
احمدی نژاد خوب می داند که اگر حاکمیت ذره ای حمایتش را از روی بر دارد لحظه ای نمی تواند به خودسری های خود ادامه دهد و دائم با تصمیماتی حاکمیت را محک می زند.حاکمیت به اشتباه خود بر سرمایه گذاری بر روی احمدی نژاد پی برده است و احمدی نژاد هم خوب می داند.
به عنوان مثال احمدی نژاد کوتاهی حاکمیت در کوتاه کردن کردن دست هاشمی را کاملا حس می کند و وجود خود در کنار هاشمی در مجمع را یک تناقض می داند و خوب می فهمد که حاکمیت با برخی از کارهای احمدی نژاد موافق نیست ولی حاکمیت هم احمدی نژاد را تحمل می کند و می داند که اگر احمدی نژاد را حمایت نکند احمدی نژاد بی همه چیز تر از آنست که آبروی حاکمیت را ببرد.احمدی نژاد چیزی برای از دست دادن ندارد که واهمه ای بی آبرویی درآوردن داشته باشد.
احمدی نژاد به راحتی قطعنامه های سنگین علیه ایران از سوی شورای امنیت را کاغذ پاره می داند و خم به ابرو نمی آورد که چه عواقبی برای مردم دارد زیرا او چیزی ندارد که از دست بدهد و متأسفانه عده ای بی تدبیری های اورا شجاعت قلمداد می کنند.
آخرین تصمیم احمدی نژاد آن است که رفراندوم برگزار کند و چند دوره رییس جمهور شدن در قانون اساسی را بگنجاند و استدلال او آنست که من کاندیدا می شود اگر مردم نخواستند رأی نمی آورم مانند نمایندگان مجلسین که محدودیتی در کاندیدا شدن ندارند و حاکمیت را به چالش می کشد و حاکمیت هم چاره ای جز پذیرفتن استدلال او ندارد .
این نکته را باید اضافه کرد اگر خطر تقلب و هزار کثافت کاری در جریان انتخابات نبود حتما بزرگان تدوین قانون اساسی بیش از دو بار رییس جمهور شدن را در قانون اساسی می آوردند.
حاکمیت در برابر تصمیم احمدی نژاد که استارت آن را محمدجواد لاریجانی زد چه عکس العملی نشان می دهد.
احمدی نژاد حاکمیت را تست کرده است.در جریان معاون اولی که نوشته حاکمیت را پشیزی ارزش قائل نشد و این مشایی بود که کناره گیری کرد و الا احمدی نژاد مشایی را کنار نگذاشت.احمدی نژاد این قدر یک دنده و دیکتاتور است.
حاکمیت هم با گوشت و پوست و استخوان خود این خودکامگی و دیکتاتوری را لمس کرده است و احمدی نژاد خار در چشم و استخوان در گلوی حاکمیت شده است.
تا ببینیم که چه زمانی حاکمیت متوجه می شود که حق مردم معترض ضرب و شتم و بگیر و ببند و کشتن نیست.