نامهی جمعی از فارغالتحصیلان مدارس فرهنگ به رئیس قوهی قضائیه برای آزادی عبدالله یوسفزادگان
چکیده :عبدالله یوسفزادگان در سال 1380 برندهی مدال طلای المپیاد ادبی کشور شد و افتخاری برای آن دبیرستان آفرید. او در سالهای بعد نیز از دانشجویان ممتاز حقوق در دانشگاه شهید بهشتی بود و به گواه استادان و دانشجویان، نمیتوان در صداقت و علاقهی او به فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی و آبادانی این سرزمین تردید...
کلمه:جمعی از فارغالتحصیلان مدارس فرهنگ کشور با امضای نامهای به آیتالله آملی لاریجانی، رئیس قوهی قضائیه، خواستار آزادی هممدرسهای سابق خود، عبدالله یوسفزادگان، از دانشجویان نخبهی علوم انسانی کشور شدهاند.
گفتنی است پیش از این نیز ۱۷۰ تن از برگزیدگان المپیادی و دانشجویان برگزیدهی رشتههای علوم انسانی با امضای نامهای خطاب به ریاست قوه قضاییه خواستار آزادی وی شده بودند.
به گزارش کلمه متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
محضر آیتالله صادق آملی لاریجانی؛ ریاست محترم قوه قضاییه
با سلام و احترام و تبریک آغاز سال ۱۳۸۹؛
سال جدید در حالی آغاز شد که دوست و هممدرسهای پیشینِ ما در دبیرستان فرهنگ تهران، عبدالله یوسفزادگان، در واپسین روزهای اسفندماه به دلایلی نامعلوم بازداشت و روانهی بازداشتگاهی در شهر مشهد شد.
برای ما امضاکنندگان این نامه، خبر بازداشت او عجیب و غیرمنتظره بود زیرا از عبدالله چیزی جز سلامت نفس، نیکخواهی، صداقت و انساندوستی در یاد نداریم. او در سالهای تحصیل در دبیرستان به دلیل همین ویژگیهای شخصیتی محبوب و مورد احترام دانشآموزان و معلمان مدرسهای بود که زیر نظر معتمدان نظام جمهوری اسلامی و با هدایت دکتر غلامعلی حداد عادل اداره میشد.
عبدالله یوسفزادگان در سال ۱۳۸۰ برندهی مدال طلای المپیاد ادبی کشور شد و افتخاری برای آن دبیرستان آفرید. او در سالهای بعد نیز از دانشجویان ممتاز حقوق در دانشگاه شهید بهشتی بود و به گواه استادان و دانشجویان، نمیتوان در صداقت و علاقهی او به فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی و آبادانی این سرزمین تردید داشت.
تا آنجا که ما عبدالله یوسفزادگان را میشناسیم، میدانیم که او با قوانین کشور به گونهای آشنا است که در جزئیات زندگی روزمرهی خود نیز آنها را پاس میدارد. ما میدانیم که فعالیتهای شخصیِ اجتماعی و فرهنگی او به طور کامل در چارچوب قوانین و مقررات بوده و هدفی جز رشد آگاهی و تعالی فرهنگی نداشته است. ما میدانیم که منش اخلاقی او به گونهای است که با افراد بسیاری با سلایق و علایق متنوع فکری و سیاسی آشنا و صمیمی بوده است.
ما میدانیم که محبوس کردن بیدلیل و بیتوضیح جوانی نخبه چون عبدالله یوسفزادگان با سابقهی درخشان دینی، اخلاقی و تحصیلی نمیتواند نشانی از عدالت قضایی در کشور باشد. از این رو، مجدانه خواستار آنایم که با روشنشدن موارد اتهامی و تسریع در بررسی عادلانهی آنها از رنج خانوادهی یوسفزادگان و آشنایان و دوستان نزدیک او کاسته شود، رنجی که بر اثر نبود عبدالله در ایام تحویل سال و حبس او در شهری دور از تهران مضاعف شده و در ابتدای سال نو آنها را تلخکام کرده است.
با احترام مجدد و آرزوی توفیق
جمعی از فارغالتحصیلان دبیرستانهای فرهنگ
این جریان نخبه لازم ندارد، برده میخواهد..
حمله به دانشجویان بی پناه کوی دانشگاه را از یاد نمیبریم که از پیکر هایشان تپه ای انسانی درست کرده بودند.
خدایا اینجا وطن من است که اسیر چنگال چنین استبدادی شده؟