پورمحمدی:باید هر چه سریعتر به طرح اصلاح قانون انتخابات رسیدگی شود
چکیده :باید همواره در جهت آرام سازی فضا گام برداریم و از پیش داوری‌ها و برخی تعابیر که صحیح نیست ،پرهیز کنیم/اگر طرح را به خوبی مورد بررسی قرار دهند، مشاهده می‌کنند که به مشکلات اساسی پرداخته و طرح آن یک نیاز و ضرورت...
کلمه:رئیس سازمان بازرسی کل کشور با اشاره به طرح اصلاح سیاست‌های کلی انتخابات ،گفت: این طرح یک نیاز و ضرورت است و باید هرچه سریعتر به آن رسیدگی شود.
مصطفی پورمحمدی در گفت‌وگو با ایلنا در پاسخ به سوالی مبنی درباره واکنش‌های صورت گرفته به طرح اصلاح قانون انتخابات که برخی آن را دور زدن شورای نگهبان و از طرفی برخی این طرح را برای زنده شدن رگه‌های امید در جامعه کافی نمی‌دانند،چیست؟، گفت:هر دو این برداشت‌ها واقع بینانه نیست.
وی که خود از ارائه دهندگان این طرح بود در ادامه افزود: اگر طرح را به خوبی مورد بررسی قرار دهند، مشاهده می‌کنند که به مشکلات اساسی پرداخته و طرح آن یک نیاز و ضرورت است و باید هرچه سریعتر به آن رسیدگی شود.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور ادامه داد: البته اشکالاتی که به این طرح می‌شود ،اشکالات جدی و قابل تأملی است که باید ضمن این که با دقت اشکالات و انتقادات مطرح شده را مورد بررسی قرار دهیم ،بتوانیم یک طرح مناسب را ارئه کنیم.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور تاکید کرد:باید همواره در جهت آرام سازی فضا گام برداریم و از قضاوت‌ها،پیش داوری‌ها و برخی تعابیر که صحیح نیست ،پرهیز کنیم.
وی ادامه داد:این طرحی است با ایده‌ای روشن و چند سالی است که به طور جدی مطرح شده و با نگاه کارشناسانه در صدد رفع مشکلات موجود است و پیش‌بینی شده است که این طرح در ادامه در یک فضای کاملا محققانه و البته نقادانه پیگیری شود.
پورمحمدی تصریح کرد:باید فضایی را ایجاد کنیم که اگر افرادی می‌خواهند نقد‌هایی را مطرح کنند ،بتوانند بدون ایجاد بدبینی و با نگاه کارشناسانه انتقادات خود را مطرح کنند.
وی یادآور شد: متاسفانه طرح جامع انتخابات هم که من در دوران وزارت کشور ارائه دادم ، برخی اصلاح طلبان بدون مطالعه طرح شروع به انتقاد از آن کردند.
پورمحمدی در تشریح بیشتر طرح اصلاح سیاست های کلی آئین نامه انتخابات،گفت:این طرح را با کمک بسیاری از اساتید برجسته حقوق سیاسی کشور تدوین کرده‌ایم و حقوقدانان برجسته آن را متأثر از قوانین انتخاباتی موجود در دنیا ارئه کرده‌اند.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور اظهار داشت:در اوایل عده‌ای تنها با مشاهده بخشی از طرح از اینکه نقش شورای نگهبان تضعیف می‌شود ابراز خوشحالی کردند و در پی آن برخی از دوستان خود ما ترسیدند که مبادا واقعا نقش شورای نگهبان تضعیف شود.
وی ادامه داد:بدانیم این طرح در جهت تقویت شورای نگهبان، و با تقویت یک مرجع عالی که باید بر نظام انتخاباتی کشور نظارت دقیق داشته باشد ایجاد شده است.
پور محمدی در پایان تاکید کرد: مجمع تشخیص مصلحت نظام به عنوان ارائه کننده این طرح یک مرجع عالی با حضور چهره‌های برجسته هردو طیف است و اگر حتی این طرح کامل شود پس از آن باید به خدمت مقام معظم رهبری برسد که اگر ایشان تأیید کردند آن طرح انجام می‌پذیرد و تا آن زمان نباید پیش داوری کرد.
آقای پورمحمدی محترم…
آیا لازم نیست قبل از این که قانون انتخابات را اصلاح کنیم…
ابیتدا خود را اصلاح کرد…
اصلاحی که اگر ۹ پیش انجام میشد امروز همه با روی خوش به سوی عید نوروز میرفتم…
اصلاحی که اگر در دو دوره مجلس انجام میگرفت امروز مادر ندا پدر اشکان با لبان خندان و اشکان روی شوق به آینده زیبا و روشن فرزندانشان دل میبستند…
اقای پور محمدی قبل از اصلاح قوانین اقایانی که از طیف خاصی راس امورند شروع کنید…هر چند که اصلاح نمیشودند .
واقعیت آن است که در صورتیکه قانون انتخابات آنچنان که اکنون هست باقی بماند یقین داشته باشید که در دوره های بعد حتی یک داوطلب, و براستی حتی یک نفر از طیف های وسیع و مختلف جامعه حضور نخواهد داشت مگر آنکه از پیش وابستگی خود را به اصولگرایی ( آن هم با تعریفی ویژه که فقط عده ای خاص از آن ارائه می دهند ) اثبات کرده باشد .
واقع بین باشیم!
نگاهی به اطراف خود بیاندازید!
هر فرد حقیقی یا حقوقی که وابسته به این الگوی خاص از اصولگرایی نیست محکوم به حذف شده است و نام بردن یکایک آنها طوماری خواهد شد که حوصله هر مخاطبی را سر خواهد برد.
لذا چگونه توقع داشته باشیم که حتی در انتخابات شورای شهر یا کمتر از آن مثل انتخابات کانون های موثر مختلف , فردی با نگرش متفاوت مورد تائید قرار گیرد بالاخص اگر مرجع رسیدگی آن انتخابات شورای نگهبان با ترکیب یا طرز نگرش فعلی باشد.
در حقوق اساسی ( حتی بامرجع هایی که هماکنون در دانشگاه های کشور تدریس میگردند مثل شریعت پناهی) تاکید شده که حکومت اکثریت باید ضامن بقای اقلیت باشد و این تازه بدون فرض تقلب است؟
حال از آنجا که طی شدن روند معکوس در جامعه ما و در سیستم حکومتی ما چیزی نیست که هیچ فرد معقولی آن را انکار کند , آنچه در بالا آمد آیا بجز اتفاقی بلاریب خواهد بود که پیش روی ماست و قطعا آن را تجربه خواهیم کرد.
آنچه نجات بخش دمکراسی (حداقل با همین کیفیت و کمیت که شاهد آن بوده ایم ) می باشد آن است که هرچه سریعتر چاره ای اندیشیده شود و ابزار اعمال سلیقه از کسانی که توانایی تسلط بر نفس خویش و بررسی و پاسخ بدون تعصب را ندارند گرفته شود و این مقدور نیست مگر آنکه این تغییر خود از وتوی اصحاب کینه و تعصب در امان باشد.
توجه داشته باشیم که هر طرحی که به مجلس ارائه گردد برای اجرایی و تبدیل به قانون شدن می بایست حتما از صافی شورای نگهبان بگذرد و چنانچه آن طرح متضمن تقلیل قدرت آن شورا باشد از پیش محکوم به شکست است چراکه اختیار وتوی آن با همان فرد حقوقی است که طرح مذکور در پی ایجاد محدودیت بیشتر ی برای اوست.
تنها کافی است تصور کنید که مجلس شورای اسلامی (برای مثال) طرحی را به تصویب برساند که در آن شورای نگهبان از اعمال نظر مستقیم منع گشته و در آن تائید یا رد یک برنامه یا تائید و یا ردّ صلاحیت یک کاندید توسط آن شورا فقط در صورتی ممکن باشد که آن شورا موظف به استناد حکم خود به نهاد دیگری باشد.
در این مثال واقعیت عدم معصومیت افراد در نظر گرفته شده و آنچه اکنون پیشرو هست ملاک است و نه آنکه تا چنین مسائلی را مطرح می کنیم کسی بحث خودساختگی و تقریب به معصومیت و …. که بسیار شنیده ایم و متاسفانه هنوز دیدار جمال مبارک آن را محروم بوده ایم مطرح نماید.
لذا چنین طرح هایی عاقلانه تر است که از مسیری به غیر از کانال همان منبع قدرت به سوی قانونی و اجرایی شدن سوق یابد.
در این مورد چون مجمع محترم تشخیص مصلحت در نظام ما در چارت قدرت موقعیتی بهتر از شورای نگهبان دارد می تواند مرجع مناسب تری برای طرح اینگونه موضوعات باشد.چرا که مصوبات مجمع عملا نیازی به تائید شورای نگهبان نداشته بلکه تنها با تائید رهبری آن مصوبات تبدیل به قانون گشته و برای اجرا تحویل دولت می گردد.
در این میان نقش مجمع محترم تشخیص مصلحت نقشی کاراست لیکن باید شرائط حاکم بر آن مرجع محترم نیز مدّ نظر قرار گیرد.
بنده از آنجا که قصد ندارم در موضوع اخیر وارد گردم از آن مثل معروف بهره می گیرم که ” عاقل را یک اشاره کفایت است ” و به عرض می رسانم رسالتی که آن مجمع در شرائط خطیر فعلی برعهده می گیرد از آخرین پناه های دموکراسی در ایرا ن است و چنین فداکاری بزرگی که مردم از آن مجمع انتظار دارند اگرچه انتظار بزرگی است لیکن بایدد دانست که این فداکاری تا ابد در اذهان مردمان خواهد ماند و تاریخ از آن نخواهد گذشت .
در غیر اینصورت متاسفانه و بلاریب شاهد دورانی خواهیم بود که در آن از جمهوریت و تسلط جمهور بر سرنوشت خویش تنها نامی مانده باشد و دیگر هیچ.
mehrdad nosrati mehreshaer