روایت قالیباف از شهید مهدی باکری

چکیده :انواده شهيدان باکري، خانواده‌اي فرهنگي و مذهبي و بسيار مبارز از قبل از انقلاب بودند. علي باکري برادر بزرگ آقا‌مهدي قبل از انقلاب در مبارزه با رژيم ستمشاهي به شهادت رسيد. برادر کوچک شهيد‌باکري هم با نام حميد که در لشكر معاون آقا‌مهدي بود، در عمليات خيبر شهيد شد و خود آقا‌مهدي هم يک‌سال بعد از برادرش حميد در عمليات بدر به مقام شهادت نايل...

کلمه: «شهید باکری برای خدا کار و با اخلاص زندگی کرد و به معنای واقعی کلمه خداجو بود.» این جمله را محمدباقر قالیباف در مدح شهیدمهدی باکری گفت.  شهردار تهران  روز یک‌شنبه  با حضور در مراسم «صبح بخیر ایران» به بیان ویژگی‌ها و نحوه مدیریت جنگ از سوی شهیدباکری بپردازد.

او در آغاز، یکی از ویژگی‌های دوران مقدس را این دانست که افراد از محیط‌های مختلف با فرهنگ‌های متفاوت از میان اقشار مختلف در میدان جنگ در کنار یکدیگر قرار می‌گرفتند و حین اینکه باورها و آرمان‌های مشترکی داشتند و قلب‌شان برای یک چیز می‌تپید، همدیگر را نمی‌شناختند و هیچ آشنایی قبلی با یکدیگر نداشتند.

قالیباف ضمن اشاره به نحوه آشنایی خود با شهید باکری اظهار داشت: دوستانی که هم‌اکنون در قید حیات هستند، این موضوع را تایید می‌کنند که انصافا شهید باکری از نیروها، فرماندهان و رزمندگان بسیار ویژه و زبانزد در بین همه فرماندهان بود.

وی با بیان اینکه ابعاد زندگی و روحیات شهید‌باکری خیلی گسترده بود به خانواده این سردار رشید اشاره کرد و گفت: خانواده شهیدان باکری، خانواده‌ای فرهنگی و مذهبی و بسیار مبارز از قبل از انقلاب بودند. علی باکری برادر بزرگ آقا‌مهدی قبل از انقلاب در مبارزه با رژیم ستمشاهی به شهادت رسید. برادر کوچک شهید‌باکری هم با نام حمید که در لشکر معاون آقا‌مهدی بود، در عملیات خیبر شهید شد و خود آقا‌مهدی هم یک‌سال بعد از برادرش حمید در عملیات بدر به مقام شهادت نایل آمد.

شهردار تهران اضافه کرد: شهیدباکری نسبت به اهل بیت خصوصا حضرت امام حسین‌(ع) واقعا ارادتمند بود و واقعا حبی که نسبت به اهل بیت داشت بسیار برجسته بود. هر کس که تنها یک هفته با او زندگی‌ می‌کرد به این موضوع پی می‌برد. شهید‌باکری برای خدا کار و با اخلاص زندگی کرد و به معنای واقعی کلمه خداجو بود.

این فرمانده دوران دفاع مقدس ادامه داد: امروز کسی که در اداره‌ای کار می‌کند، اگر مدیر یا مسئول بالاترش کم‌محبتی و بی‌توجهی نسبت به او انجام دهد و مخصوصا اگر حق با او باشد و برخورد تند غیر‌منطقی با او انجام شود، برایش بسیار سخت می‌شود و نسبت به آن مدیر، سازمان و کارش دچار تردید می‌شود و به قولی قهر می‌کند و عطای کار را به لقایش می‌بخشد. آقامهدی باکری قبل از اینکه وارد سپاه شود از محیط دانشگاه آمده بود. او شهردار ارومیه بود. بعد با توجه به ناامنی‌ها، مشکلات و مسائل کردستان و جنگ وارد محیط سپاه شد ولی در همان اوایل در محیط کاری با او برخوردهایی شد. یعنی تقریبا می‌توان گفت به نوعی از کار عذرش را خواستند ولی هیچ عکس‌العمل منفی‌ای نداشت و همین باعث شد کار و تلاش بیشتری کند و در جنگ به عنوان یک عنصر عادی حضور یافت و کارش را از صفر آغاز کرد.

شهردار تهران ادامه داد: او یک فرمانده میدانی بود. همزمان که دستوری را صادر می‌کرد، خودش پیشتاز بود. شجاعتش زبانزد بود. همه کارهای سخت و عملیات‌های دشوار را خودش می‌پذیرفت. او در عملیات بدر شهید شد. حتی بعد از شهادت زمانی که می‌خواستند پیکر مطهرش را با قایق از دجله عبور دهند مورد اصابت آرپی‌جی قرار گرفت و پیکر مطهرش به رودخانه افتاد.

شهردار تهران گفت: شهید‌باکری به عنوان فرمانده لشکر خطه آذری‌ها در جنگ حضور داشت که این بعد حقوقی کار او را ماندگار کرده است اما شخصیت حقیقی او باعث شد مهدی باکری در این موقعیت حقوقی قرار گیرد.

قالیباف در ادامه به نکته‌ای جالب اشاره کرد و گفت: اگر از من می‌پرسیدند چرا به جبهه رفتی، می‌گفتم از روی تکلیف‌ اما شهید‌مهدی باکری در پاسخ به این سوال می‌گفت این لطف خداست و باید خدا را شاکر باشیم که چنین نعمتی داده و او به ما اجازه داده در این میدان حضور یابیم.

وی ادامه داد: جایی می‌رویم و می‌گوییم آنجا شغل ماست و جایی هم به دنبال نام و نان و زمانی هم به دنبال اداره کردن زندگی هستیم. اما یک پله بالاتر روزی هم می‌گوییم برای کشور و هموطنانمان تلاش کرده و از انقلاب‌مان دفاع می‌کنیم. اینها همه سطوح مختلف از باور‌های درونی یک فرد و رابطه او با خدایش است.

قالیباف در این برنامه از برخی نگرش‌ها نسبت به رزمندگان جبهه و جنگ هم انتقاد کرد و گفت: متاسفانه برخی مواقع وقتی صحبت از جنگ و دفاع مقدس می‌شود، عده‌ای احساس می‌کنند رزمندگانی که در جنگ بودند، انسان‌های خشنی بودند و به این دلیل که مجروح شدن، آسیب دیدن و شهید شدن در آن فضا به امری طبیعی تبدیل شده بود، آنها انسان‌های سنگدلی شده بودند که این نگاه کمال بی‌انصافی است.