امروز باید کسانی در زندان باشند که در آن شب دهشتناک دانشجویان را به وزارت کشور منتقل کردند
چکیده :شما به خوبی میدانید که دانشجویان بازداشت شده در آن شب دهشتناک به زیرزمین وزارت کشور منتقل شدند. حرفمان را به شهادت متواتر دانشجویان بازداشتشده مستند نمیکنیم که شاید به روایتی خس و خاشاک باشند و قولشان نتواند مستند قرار گیرد، هرچند که در این واقعه متاسفانه حتی دانشجویان نورچشمی حاکمیت نیز از دستگیریهای فلهای در امان...
کلمه:انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران در نامهای سرگشاده خطاب به نائب رئیس مجلس شورای اسلامی تاکید کرد:«از شما درخواست میکنیم تا صادقانه و با شهامت یافتههای خود از تحقیق پیرامون واقعه کوی را منتشر نمایید تا در درجه نخست دامن خود و نظام را از این لکه ننگ پاک نموده و در درجه دوم مانع از پیشروی بیشتر نیروهای سرکوبگر و ظلم افزونتر بر آسیب دیدگان این واقعه شوید.»
به گزارش کلمه، متن نامه سرگشاده انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران خطاب به حجت السلام ابوترابی پیرامون حوادث کوی دانشگاه بدین شرح است:
بسمه تعالی
نایب رییس محترم مجلس و ریاست کمیته تحقیق پیرامون واقعه کوی دانشگاه
جناب حجت الاسلام آقای ابوترابی
با سلام و احترام
طی روزهای گذشته مجلس شورای اسلامی گزارش تحقیقات خود پیرامون بازداشتگاه کهریزک و وقایع اتفاق افتاده در این بازداشتگاه را منتشر کرد. گزارش مجلس اگرچه نتوانسته است همه شبهات را رفع نماید اما به واقع گزارشی متفاوت از تمام حرفهایی است که در حوادث پس از انتخابات از جانب حاکمیت زده شده است. این گزارش می تواند نوید دهنده این امر باشد که هنوز میتوان به صداهای متفاوت در درون حاکمیت باور داشت و هنوز کورسوهای امید به بازگرداندن حداقل بخشی از حق ظلم دیدگان و آسیب دیدگان به ناحق خاموش نشده است.
آقای ابوترابی!
در همین گزارش از شما به عنوان مسئول تحقیق در مورد واقعه کوی دانشگاه نام برده شده و این امر ما را بر آن میدارد که نکاتی را اگر نه به عنوان تذکر، حداقل به عنوان درد دل و برای ثبت در اذهان حق جویان و عدالتخواهان خطاب به شما بیان داریم.
شما به خوبی میدانید و از نزدیک نیز در جریان قرار گرفتهاید که از شامگاه ۲۴ تا سحرگاه ۲۵خرداد، کوی دانشگاه تهران که مسکن و ماوای چند هزار دانشجو بود، مورد تهاجم نیروهای پلیس، لباس شخصی و شاید هم افراد خودسر قرار گرفت. آسیبهای جدی به خوابگاه و اموال ساکنان، ضرب و شتم دانشجویان و بازداشت و انتقال حدود دویست نفر از آنها به بازداشتگاه و نگهداریشان در بدترین شرایط محصول اولیه این تهاجم بود.
بر اساس سابقه پیشین و شرایط وقت کشور امیدی به احقاق حق دانشجویان مظلوم نداشتیم. از آن وضعیت بوی عدالت نمیآمد تا آنکه رهبر انقلاب در سخنانشان به واقعه کوی اشاره کردند و حتی در توصیف چنین وقایعی از لفظ جنایت نیز استفاده کردند. امیدوار شدیم که شاید در میان مدعیان دینداری و حریت و عدالت رگ غیرتی بجنبد و این بار داستان به روالی دیگر پیش برود.
اما دریغ!
دریغ که در این هفت ماه چیزی جز چرخیدن در بر همان پاشنه پیشین ندیدیم و آنچه بود چون همیشه فراموشی حق دانشجویان و تعویض اندک اندک جایگاه ظالم و مظلوم و شاکی و متهم بود.
با همه اینها و فقط برای بازگرداندن آرامش به فضای دانشگاه و رفع شرایط امنیتی ایجاد شده پیرامون دانشگاه، سعی کردیم حقوق پایمال شده دانشجویان را از طریق خواست مداوم از مسئولین دانشگاه و نمایندگان مجلس، به آرامی و خارج از فضای عمومی پیگیری کنیم تا شاید لااقل در این باره عدالتی برقرار شود و ظالم به سزای جنایات خود برسد.
نماینده محترم مردم!
امروز دیگر بر کسی پوشیده نیست که لباس شخصی ها از کجا میآیند و از چه کسی دستور میگیرند! آیا این افراد خودسراند که بازداشتگاه در اختیار دارند؟ آن هم در وزارت کشور؟!
شما به خوبی میدانید که دانشجویان بازداشت شده در آن شب دهشتناک به زیرزمین وزارت کشور منتقل شدند. حرفمان را به شهادت متواتر دانشجویان بازداشتشده مستند نمیکنیم که شاید به روایتی خس و خاشاک باشند و قولشان نتواند مستند قرار گیرد، هرچند که در این واقعه متاسفانه حتی دانشجویان نورچشمی حاکمیت نیز از دستگیریهای فلهای در امان نماندند.
همکار محترم شما جناب آقای زاکانی در سخنرانیهای متعدد و از جمله در سخنرانی در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به صراحت بر انتقال دانشجویان بازداشت شده به وزارت کشور صحه گذاشت. حسب گفتههای برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، رییس دانشگاه تهران نیز در جلسات کمیته مجلس این امر( انتقال دانشجویان به ساختمان مرکزی وزارت کشور) را تایید کرده است.
اما واکنش شما و همکارانتان چه بود؟ در میان شگفتی و با اینکه در جریان ماوقع بودید جناب آقای محصولی وزیر وقت کشور با کسب رای اعتماد اکثریت کسانی که عنوان نمایندگی مردم را یدک میکشند بر صندلی وزارتی دیگر تکیه زد.
ریاست محترم کمیته تحقیق!
با تمام این مسائل، درد اصلی ما حتی این موضوعات هم نیست. درد بزرگتر در جایی دیگر است. آنجا که جایگاه شاکی و متهم عوض میشود.
امروز تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران به اتهام اغتشاش در روز مورد نظر به بند کشیده شدهاند. افرادی نوعا غیر سیاسی و کمتر فعال که اینک در دوره بازداشت از حداقل حقوق انسانی همچون تماس و ملاقات با خانواده و نیز برخورداری از وکیل محرومند و بیم آن میرود که در شرایط نامناسبی نگهداری شده و وادار به اعتراف و اقرار به اعمال ناکرده شوند. حتی شنیدههای ما حاکی است که دادگاه برخی از آنها قبل از دسترسی به وکیل برگزار شده است.
امروز باید کسانی پشت میلههای زندان باشند که دستور حمله به دانشجویان بیگناه را صادر کردند و دانشجویان را به صورت غیر قانونی بازداشت و به وزارت کشور منتقل کردند، امروز باید کسانی در صف اول محاکمه قرار گیرند که متاسفانه با حمایتهای بیدریغ دولتی همچنان از تیغ عدالت گریخته اند، نه اینکه عده ای از دانشجویان، بیگناه و بی علت متهم و محاکمه شوند.
نگرانی اصلی ما در حال حاضر وضعیتی است که دوستانمان در سکوت و بیدردی آگاهان امور به ناحق با آن مواجه شدهاند و از کلاس درس به سلولهای زندان منتقل شدهاند و به جای همسخنی با دوستان همکلاسی و پاسخگویی به استادانشان باید روزگار در تنهایی بگذرانند و پاسخگوی سوالات بازجو باشند و البته باید خوشبین باشیم که بپنداریم فقط به سوالات پاسخ میدهند، حالیکه در هنوز حتی به وکیل هم دسترسی ندارند.
جناب حجت الاسلام ابوترابی!
از شما درخواست میکنیم تا صادقانه و با شهامت یافتههای خود از تحقیق پیرامون واقعه کوی را منتشر نمایید تا در درجه نخست دامن خود و نظام را از این لکه ننگ پاک نموده و در درجه دوم مانع از پیشروی بیشتر نیروهای سرکوبگر و ظلم افزونتر بر آسیب دیدگان این واقعه شوید. اکنون شنیدههای ما حاکی است که تعدادی از دانشجویان در زندان متهم به سازماندهی حوادث کوی هستند و بیش از ۴۰ روز است که خبر زیادی از آنها در دست نیست.
از سوی دیگر امروز در حالی احکام زندانهای چندساله به جرم شرکت در تحصن دانشجویان و اساتید دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران صادر میشود که در همان تحصن ریاست دانشگاه تهران و رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران سخنرانی کرده و رفتار مدنی و عقلانی دانشجویان را ستایش کردند. تحصنی که با مجوز و اطلاع همه مسئولین دانشگاه تهران برگزار شد. آیا این عدالت است که دانشجویی تنها به جرم حضور در آن تحصن برای اعتراض به حمله به کوی دانشگاه روانه زندان شود؟
از شما میخواهیم که به عنوان مسئول کمیته پیگیری و شخصی که همواره در روزهای سخت دانشگاه و از جمله در حوادث تلخ ۱۸ تیر ۱۳۷۸، مامن و پناهگاه دانشجویان آسیب دیده و زخم خورده بودهاید، با ورود مسئولانه خود به این قضیه جلوی وارد شدن صدماتی بیش از این بر پیکره دانشگاه را گرفته و از پایمال شدن حقوق دانشجویان و محاکمه ناعادلانه آنها به جرم های ناکرده جلوگیری به عمل آورید.
در پایان بار دیگر اشاره میکنیم که انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران، به عنوان قدیمیترین نهاد مدنی-دانشجویی کشور که برآمده از خواست عموم دانشجویان برای برخوراداری از عدالت و آزادی بوده و هست، بر وفاداری به همه عهدهای پیشین خود، یعنی دفاع از حقوق دانشجویان، عدالتخواهی و سه آرمان اصلی برآمده از انقلاب اسلامی ایران، استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی تاکید میکند و خود را ملزم میداند تا با همه توان جلوگیری از ظلم در حق مردم ایران و به خصوص دانشجویان را مطالبه کند.
با تشکر
انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه تهران و علوم پزشکی دانشگاه تهران
انجمن اسلامی متشکر
یاحسین میرحسین.
با سلام خدمت ملت بزرگوار و همیشه سبز اندیش ایران
حال که به لطف پایداری شما بزرگواران وخون پاک شهیدانمان در راه اعتلای ایران در تاریخ ۲۰۰ساله مبارزه با استعمار واستبداد دیکتاتوری به پیروزی هایی رسیده ایم و{انشاا…به پیروزی های بزرگتری خواهیم رسید}این حقیر از شما بزرگواران درخواست میکند بیاییم شعارهایمان را بر محور مطالبتمان تنظیم کنیم وتا نهادینه شدن انها پایداری کنیم اما بدون خشونت وداشتن صبر
از جمله:
آزادی رسانه آزادی انتخابات حق مسلم ماست
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
تجمع صلح آمیز حق مسلم ماست
نفی خشونت.نفی لباس شخصی هاو…………
و {بر محور شعار (رفراندوم)تمرکز کنیم} ونیز {شعارهای اقتصادی هم بدهیم}
وموارد دیگر که براساس بیانیه های اخیر ومطالبات وایتکارات واقعی ملت سبز اندیش مسلمان ایران میتواند شکل بگیرد.واز این به بعد برای اثر گذاری بهتر ونتیجه گیری بهتر وسریعتر {نا فرمانی (های)مدنی} را یاد بگیریم وانجام دهیم با صبر حوصله و امید
وبه قولی جنبش سبز رابا صبر و امید زندگی کنیم که
به امید خدا و همبستگی جنبش سبز ما پیروز خواهیم بود
رنج هست، مرگ هست، اندوه جدایی هست،
اما آرامش نیز هست، شادی هست، رقص هست،
خدا هست.
زندگی، همچون رودی بزرگ، جاودانه روان است.
زندگی همچون رودی بزرگ که به دریا می رود،
دامان خدا را می جوید .
خورشید هنوز طلوع میکند
فانوس ستارگان هنوز از سقف شب آویخته است :
بهار مدام می خرامد و دامن سبزش را بر زمین می کشد :
امواج دریا، آواز می خوانند،
بر میخیزند و خود را در آغوش ساحل گم میکنند.
گل ها باز می شوند و جلوه می کنند و می روند .
نیستی نیست .
هستی هست .
پایان نیست.
راه هست
اقای موسوی ما که معنی اشتی ملی را نفهمیدیم ایا با کسانی که ماهها همه راههای اطلاعاتی ما با شما را بستند .تمام معترضان را اغتشاشگر می خوانند ونه منتقد ومخالف .کسانی که به شکل مسلحانه وغیر مسلحانه مردم بی گناه وشهید پرور ایران اسلامی راسرکوب کردند به مجازات اعمالشان نمی رسانند میتوان گفتگو کرد واقعا به چه قیمتی .مگر نظام ما روی دوش همین مردم قد نکشید
نباید بزاریم این جنبش بخوابد نگاه کنید تمام کسانی که مزدورها در فسلمها شناسایی شان کردند را دارند به بند میکشند ما نباید پشت انها را خالی کنیم گناه دارند بخدا فردا دوباره گشت ارشاد و گشتن کیف زنان وقتی از مغازه بیرون میان یقه همه ما را میگیرد
وقتی عدرخواهی و تلاش برای رفع عیب در میان نباشد، گناهان و جنایات روی هم انباشته می شوند و مردم را به سوی خشونت سوق می دهند
azizan man hagh dadani nist gereftanist bayad bejanghid.
دانشجو زنده است ذلت نمی پذیرد
>> درورد بر سه سید فاطمی ………………………….. خمینی و موسوی و خاتمی <<
سبز سبزیم ریشه داریم ………..
بله باید محاکمه شوند اما کسانی که با دروغ احساسات دانشجویان را تحریک کردند و آنها را به خیابانها کشیدند چه نباید محاکمه شوند ؟!
دوستان سبز در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران …
متاسفانه همین طوره… اکثر آقایونی که امروز راس راس راه میرن و به خرخره جویدنشون مینازن
و تو فحش دادن و تهمت زدن و کشتن مردم و هزار جنایت دیگه هر روز از هم سبقت میگیرن..
جاشون داخل کهریزک که نه بلکه جایی شبیه به جهنمه…
تعجبی هم نداره… همواره ظلم ستیزان گرفتار بند زندان بوده اند…
البطه خداوند بین همه ما به عدل قضاوت خواهد کرد…
این که میخوانیم دردی بیش نیست در صدامان آه سردی بیش نیست
حسرتی در چشمهامان لانه کرد در افق هم خاک و گردی بیش نیست
پنجره در انتظار یک بهار پشت شیشه برگ زردی بیش نیست
دست ها را باید از نو مشت کرد
راه آزادی نبردی بیش نیست…
name ha be goveye gaza va majles neveshte mishavand va az dolat shekayat darand. az dolat ke mayus shodim hala bayad bebinim godrati dar daste in 2 gova ham hast ya na
ta hala ke joz harf o nazar hich nashenidim
چاره و راه حل این موضوع یک راهپیمایی مشابه ۲۳ تیر هست. ریشتراش و سرباز هم این بار نیاز نیست.
ای بابا “یه نفر” جان شما محاکمه کنید همه را اما به حق. به عدل. به قانون. همه چیز که دست شماست. از جان و آبرو تا قدرت و حکومت فقط دستتان بدجور از حق و عدل خالی است و مشکل هم همین جاست.
هموطن,ایرانی ,مسلمان گوش کن درد دل یک هموطن را.
تابچنداینگونه دریک دخمه بی پروازماندن تابچنداینگونه باصدنغمه بی آوازماندن
َشهپرماآسمانی رابزیرچنگ پروازبلندش داشت آفتابی رابخواری درحریم ریشخندش داشت
گوش پرمهرخداازنغمه شیرین ماپربود زانوی نصف النهارازپایکوب پرغرورماچوبیدازبادمیلرزید
اینک آن آوازوپروازبلند واین زمینگیری وخاموشی
اینک آن همبستری بادخترخورشیدواین همخوابگی بامادرظلمت
من که هرگزسربه تسلیم خدایان دروغی هم نخواهم داد گردن من زیربارکهکشان هم خم نمیگردد
زندگی یعنی هیاهو, زندگی یعنی تکاپو, زندگی یعنی شب نو روزنو اندیشه نو
زندگی بایدکه سرشارازتکان وتازگی باشد زندگی بایست یکدم یکنفس حتی زجنبش وانماند
گرچه این جنبش برای مقصدی بیهوده باشد
زندگی همچنان آب است آب اگرراکد بماند چهره اش افسرده خواهد گشت وبوی گندمیگیرد
درملالش انگیزش غنچه لبخندمیمیرد
من سرتسلیم برهردنیای تازه فرومی آورم جزمرگ , بیم من ازمرگ یک افسانه دلگیروبی آغازوپایان است
من زمرگ ازآن نمیترسم که پایانی است برطوماریک آغاز
من سرودی راکه عطرکهنه درگلبرگ الفاظش نهان باشدنمی خوانم
من بناموس قرون بردگیهایاغی ام دیگر, گربگیرندم, بسوزندم, گربسنگ ناحق تکفیر,استخوان شعرعصیانم رافروکوبند, من براه میهنم یکدم دگرخاموش نمیمانم
آیا زمان آن نرسیده که دست از این بازی بیهوده برداشته و وجدانهایتان را قاضی کنید که در این مدت چه خونهایی به زمین ریخته(فقط و فقط بخاطر قدرت طلبی برخی از دوستان قدیمی و دشمنان کنونی!)و چقدر ایران را در منطقه ضعیف کردید!و کشور را به چالش کشیدید!و مردم را بازیچه ی خودخواهی خود کردید و…!
هنوز راه توبه باز است.پس تا دیر نشده برگردید!
می دونم که این نظر من رو روی سایتتون نمی گذاریدولی تا اگر یه چیزی از دینتون مونده تا فرصت رو از دست ندادید یک فکری برای خودتون بکنید.چون این انقلاب مشکلاتی بزرگتر از این رو پشت سر گذاشته و رو سیاهی به ذغال مونده!
شما هم غرق خواهید شد در لجنزاری که درست کردید!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
درود بر همه فرزندان شجاع و سبز اندیش ایران زمین
دو دسته طرفدار ظلم هستند
آنها که از ترس از بین رفتن منافع شان دو دستی به آن چسبیده اند و دسته دوم جاهلان و کور دلان هستند.
از کامنتی که شخصی به نام امیر گذاشته به راحتی می توان فهمید از چه می ترسد و به چه چسبیده و انصافا این جمله را خوب گفته که رو سیاهی به ذغال می ماند!!!!!!!!!!!
به امید خدای عادل که تنها حامی مظلومانست در آینده ای در چندان دور ملت ایران آزاد و سربلند زندگی خواهند کرد..آمین
وا اسفا
به کجا چنین شتابان
بزرگترین دستاورد موسوی چه بود که ایپنگونه بدون اندکی تامل و درنگ هواداریش را انتخاب کرده اید.
چه کسی صلاحیت دارد
حق با چه کسیت
خواهش میکنم دوستانی که سوار بر موج دروغ شده اند برای یکبار هم که شده به برادر موسوی بگویند دلایل رد انتخابات ۲۲ خرداد را نه برای شورای نگهبان برای منی که باورش دارم بیان کند؟