سرمقاله آفتابیزد/پیام یک وداع
چکیده :اما ظاهرا اراده عده زیادی از مردم و اكثریت مراجع تقلید با مطالبه عدهای از مدعیان اصولگرایی، تفاوت عمده داشت كه این تفاوت در پیامهای كتبی، ابراز تسلیتهای حضوری و تشییع جنازه با شكوه متجلی شد؛ اگرچه احتمالاً عدهای از سوگواران امروز او، تا دیروز از منتقدان بخشی از اظهارات او...
کلمه: مجتبی واحدی در سرمقاله روزنامه آفتاب یزد نوشته است: دیروز جمعیتی عظیم با پیکر آیتالله منتظری وداع کـرد تـا باردیگر ثابت شود مردم ایران، قدر فقیهان خویش را میدانند و سرداران مـبارزه با »ستم شاهی« را ارج مینهند.
تشییع کـنندگان این مرجع عالیقدر نشان دادند که انسانیت انسانها را پاس میدارند و آنها را با همه ویژگیهایشان دوست دارند.
برخی پیامهایی هم که در سوگ مرحوم آیتالله منتظری صادر شد این نکته بدیهی را یادآوری میکرد که قرار نیست به خاطر اختلاف سلیقه یا تلقی خطا، ارزشهای یک انسان بزرگ نادیده گرفته شود. از میان سطور پیامها، این نکته نیز آشکار بود که حتی افرادی که برخی رفتارهای آن مـبـارز سـالـخورده را نمیپسندیدند اکنون در برابر عـظـمت فـقـهــی و اخـلاقــی او، خـضــوع به خرج میدهند. البته از ساعتهای اولیه رحلت ایـن مـرد بـزرگ بـرخـی مـدعـیان اصولگرایی،در امتحان اخلاق، مردود شدند تا مردم بدانند بلند بودن فریاد بعضی از افراد، نمیتواند پایبندی عـمـیق و حتی سطحی آنان به اصول اولیه را ثابت کند.
خبررسانی بی ادبانه و هتاکانه بعضی از سایتهای خبری در حالی اتفاق افتاد که حتی پس از صدور پیام رهبری، آنها حاضر به اصلاح اخبار اولیه خود نشدند؛ در حالی که هرگاه متن یک خبر به مذاق بعضی از دولتمردان خوش نیامده است آن را به طور کلی از سایتهای خود حذف کـردهاند. حذف خبرهای ناخوشایند گاه حتی شامل بعضی اخبار قطعی شده است که تمامیا بخشی از آن، میتوانسته به مدرکی علیه دولتمردان یا حامیان آنها تبدیل شود. در عین حال، این سایتها ترجیح دادند متن خبر اهانت آلود اولیه نـسـبت به فقیه بزرگوار، همچنان در دسترس کاربران باشد.
اما ظاهرا اراده عده زیادی از مردم و اکثریت مراجع تقلید با مطالبه عدهای از مدعیان اصولگرایی، تفاوت عمده داشت که این تفاوت در پیامهای کتبی، ابراز تسلیتهای حضوری و تشییع جنازه با شکوه متجلی شد؛ اگرچه احتمالاً عدهای از سوگواران امروز او، تا دیروز از منتقدان بخشی از اظهارات او بودهاند.
نگارنده بر این باور است که مرحوم آیتالله منتظری، مردی بزرگ بود که هیچگاه خود را از احتمال خطا مصون نمیدانست . یقینا روح آن مرد بزرگ، از این کلام آزرده نخواهد شد زیرا خود او در تذکر به مسئولان جمهوری اسلامی، سخن امام علی (ع) را به آنان یادآوری میکرد که » فأنی لست فی نفسی بفوق ان اخطیء الا ان یکفی اله من نفسی« (اگر خدا مرا حفظ ننماید خود را مصون از خطا نمیبینم.) اکنون که این فقیه بزرگ و آن مجاهد نستوه، روی در نقاب خاک برکشیده و جسم رنجور او از رنجهای ۸۰ ساله خلاصی یافته است، شاید بهتر باشد که قدری در خود بنگریم و کینه توزیهای سیاسی را به مهرورزی اخلاقی و اسلامی تغییر دهیم. البته ما بگوئیم یا نگوئیم، مردم همین راه را میروند همانطور که در مورد فقیه فقید، چنین کردند.
یقینا بسیاری از تـشـیـیـع کنندگان آیتالله منتظری، ایشان را شخصیتی کم نظیر میدانستند و حملات بیست ساله اخیر به آن مرحوم را قبول نداشتند. اما شاید بتوان کسانی را نیز در میان سوگواران یافت که به مصداق فرمایش امام علی (ع)، هیچ یک از انسانها از جمله سیاستمداران، مسئولان، فقها و مراجع را از خطا مصون نمیدانند در عین حال هر کسی را بـه ارزشهـا و خوبیهای او میسنجند و آیتالله منتظری را در میان خوبانی یافتهاند که ارزش این همه سپاس و ارادت را دارد.
وداع پرشکوه دیروز، پیامی هم برای بعضی هتاکان داشت که در سالهای اخیر، چشمان خود را میبستند و بدون لحظهای تامل، دهان خود را برای اهانت به مرحوم منتظری باز میکردند و در ماههای اخیر، شخصیتهای محبوب دیگری را نیز شـریـک آقـای مـنـتـظری در شنیدن اهانتها قرار دادند. البته این شخصیتها نیزهمچون مرحوم منتظری انسانهای جایز الخطایی هستند که جز در پرتو لطفالهی، احتمال لغزش و حتی سقوط آنها وجود دارد. اما مردم این پـیـام را بـرای عدهای ارسال نمودند که »نه سابقه شما مانند منتظری، رفسنجانی موسوی، خاتمی، کروبی و… درخشان است و نه طی سالهایی که نفوذ شما در عرصههای مختلف کشور، قابل مشاهده بوده است دستاوردی ارائه نمودهاید که ترجیح شما را بر افراد مورد انتقادتان، ثابت کند« مردم مومن، مهربان و هوشمند ایران، همیشه تکلیف خود را با دوست دانا یا خطاکار و دشمن جاهل یا مغرض روشن کردهاند اما وداع دیروز، بار دیگر پیام هوشمندی ایرانیان را مخابره نمود. آیا همه ما، از این وداع پُرپیام، درس خواهیم گرفت تا خود را به منصفانه دیدن »انسان« ها به ویژه انسانهای بزرگ قانع کنیم؟
خیلی معذرت میخوام، حرفی که من میخوام بزنم مربوط به مضمون کلی این سرمقاله نیست،
عرضم اینه که جناب واحدی عزیز اصطلاحات غلط را درست کنیم، هیچ انسانی جایز به خطا کردن نیست و میتوان گفت انسان ممکن الخطا میباشد.