انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علومپزشکی تهران: مصرّانه خواهان استعفای فرهاد رهبر و رسیدگی به اتّهامات او هستیم
چکیده :دانشگاه تهران شاهد آن بود که چگونه اهمال در برخورد سخت و قاطع با آمران حمله به کوی دانشگاه در 18 تیر 1378 و پس از آن 25 خرداد 1388، مسئولین و نیروهای خشونت طلب و سرکوبگر را در حمله به حریم دانشگاه و شکستن حرمت شهدای دانشجو در روز دانشجو جری کرده...
کلمه:انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علومپزشکی تهران: مصرّانه خواهان استعفای فرهاد رهبر و رسیدگی به اتّهامات او هستیم
به گزارش پارلمان نیوز در هفته جاری انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران همزمان با روز دانشجو در روزهای ۱۷آذر و ۱۸ آذر از آن اقدام به صدور دو بیانیه کردهاند، که با توجه به فضای بسته رسانهای، این بیانیهها امکان رسانهای شدن نیافتند.
متن این بیانیه به شرح زیر است:
الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظّلم
بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
پیرامون تکرار اتفاقات تلخ ۱۶ آذر ۳۲در پنجاه و ششمین سالگرد آن
شانزدهم آذرماه هر سال یادآور شهادت سه آذر اهورایی جنبش دانشجویی حقطلب ایران مصطفی بزرگنیا، آذر شریعترضوی و احمد قندچی در شانزدهم آذرماه سال سیاه ۱۳۳۲ یعنی نزدیک به چهار ماه پس از کودتای ننگین ۲۸ مرداد است. کسانی که بدون ترس از جان خود در برابر مأموران رژیم ستمشاهی ایستادند و با شهامتی مثالزدنی انزجار خود را از شخص اوّل مملکت و قدرتهای نفرتانگیز حامیاش فریاد زدند. شهامتی که باعث شد نام این سه تن برای همیشه در ذهن دانشگاهیان ایران باقی بماند و آنها را دانشجویان همیشه دانشگاه تهران نگه دارد.
شانزدهم آذر امسال را امّا در حالی پشت سر گذاشتیم که اتّفاقات بینظیری در تاریخ دانشگاه در این روز رخ داد. اگر در شانزدهم آذر ۳۲ این مأموران مزدور حکومت بودند که به زور اسلحه به دانشگاه ریختند و حرمت نهاد مقدّس دانشگاه را شکستند، امسال امّا این مسئولان دانشگاه تهران بودند که با علم به تمام اتّفاقاتی که ممکن است بیفتد، اجازه ورود گروههای مختلفی از غیر دانشجویان طرفدار دولت را از پایگاهها و پادگانها به دانشگاه صادر کردند. این افراد که با بیش از پانزده اتوبوس و مینیبوس از نقاط مختلف شهر تهران به دانشگاه آورده شده بودند با کارتهایی که روی آنها عنوان «جشن الغدیر» حک شده بود، وارد دانشگاه شدند. در شرایطی که در هر یک از درهای ورودی دانشگاه نیروهای متعدّد انتظامات به کرّات کارتهای دانشجویان را بررسی میکردند و حتّی مانع ورورد دانشجویان فاقد کارت با هولوگرام جدید میشدند، این افراد که از لحاظ ظاهری به صورت مشخصی با دانشجویان تفاوت داشتند، به راحتی وارد دانشگاه میشدند.
دیروز دانشگاه تهران شاهد حضور نیروهایی بود که مجهز به گاز اشکآور، گاز فلفل، باتوم الکتریکی، چماق، چاقو و میلگرد بودند و بیرحمانه به دانشجویان حمله میبردند و از همه این ابزارها که انحصار استفاده برخی از انها در دست نیروهای امنیتی و انتظامی است، بر علیه دانشجویان استفاده کردند و نهایتا پس از قربانی کردن مذهب و عدالت و انسانیت، معاویه وار، نماز فتح خواندند.
دیروز برای اولین بار در سر در دانشگاه تهران مذهب در قالب پارچه سفید و بزرگ تبریک عید غدیر، ابزاری شد برای پنهان کردن انبوه نیروهای نظامی از چشم مردم تا مبادا مردم محاصره فرزندانشان در چنگال نیروهای امنیتی و انتظامی را ببینند.
دیروز دانشگاه تهران شاهد انتقال سرکوب خیابانی مردم به دانشگاه و اقدام عملی برای حذف فرزندان ملت بود.
دیروز دانشگاه تهران شاهد ضرب و شتم و بازداشت فرزندان خود، تنها به جرم حضور در دانشگاه در روز «دانشجو» بود.
دیروز دانشگاه تهران، شاهد بود که چگونه نیروهایی معلومالحال به دفتر انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده فنی یورش برده، اعضای انجمن را مورد ضرب و شتم قرار داده، اموال انجمن را تخریب کرده (به راستی مگر اموال انجمن اسلامی و شیشه های دانشگاه اموال عمومی نیست؟) و بیمهابا بر فراز دانشکده فنی پرچم فتح به اهتزاز درآوردند.
دیروز دانشگاه تهران شاهد آن بود که چگونه با وانت و بلندگو وارد دانشگاه شدند و نوحه خواندند و سینه زدند؛ چگونه بر پیکره زخمی دانشگاه زخمی چندباره زدند و فرزندان ملت را آماج چکمههای خود قرار دادند.
دیروز دانشگاه تهران شاهد آن بود که چگونه اهمال در برخورد سخت و قاطع با آمران حمله به کوی دانشگاه در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و پس از آن ۲۵ خرداد ۱۳۸۸، مسئولین و نیروهای خشونت طلب و سرکوبگر را در حمله به حریم دانشگاه و شکستن حرمت شهدای دانشجو در روز دانشجو جری کرده است.
دیروز دانشگاه تهران شاهد دانشجویانی بود که علیرغم همه تهدیدها و همه تدبیرها برای خالی کردن صحن دانشگاه از حضور آنها به صورت کاملا خودجوش به رسالت تاریخی خود یعنی فریادکردن ظلم و بیعدالتی عمل کردند و نشان دادند که حقیقتا دانشگاه زنده است و زنده خواهد ماند تا همچون همیشه ندای آرمانخواهی و عدالتطلبی و آزادیخواهی ملت ایران باشد.
دیروز دانشگاه تهران شاهد آن بود که علیرغم آن هم برخورد امنیتی و انضباطی و قضایی در طول چند ماه گذشته و آن همه محروم از تحصیل و ممنوع الورود و … ، هیچ تسلیم و مرعوب نشده است و همچنان عدالت علوی را فریاد میکند.
هیچ وجدان بیداری برنمیتابد که این جماعت برای جشن غدیر مولای متقیان آمدهاند، چرا که رهروان آن امام همام هیچگاه جواب سخن را با دشنام و حمله و سلاح ندادند و نمیدهند و هیچ کسی باور نمیکند که به گفته برنامه دروغپراکن بیستوسی این هیئت آشوبگر برای آمریکاستیزی آمده باشند، چراکه استکبارستیزی با استکبارآفرینی جور درنمیآید و آمریکاستیز هرگز دانشجویان بیدفاع را در خانه خودشان مورد ضربوشتم قرار نمیدهد. اینان آمده بودند تا به تأسّی از سردستههای خودشان در بیرون از دانشگاه دانشجویان دختر و پسر را کتک بزنند و آنان را بترسانند؛ بلکه صدایشان در گلو خفه شود، غافل از اینکه «یرِیدُونَ أَن یطْفِؤُواْ نُورَ اللّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَیأْبَى اللّهُ إِلاَّ أَن یتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ» (همواره میخواهند نور خدا را با سخنان باطل [و تبلیغاتِ بىپایه] خود خاموش کنند: ولى خدا جز اینکه نور خود را کامل کند، نمیخواهد، هر چند کافران خوش نداشته باشند. (سوره توبه، آیه ۳۲)) باز هم به بیراهه رفتند و این درمان درد نیست.
خطابمان به همه مسئولان است؛ آنهایی که در رسیدگی به پروندهی کوی دانشگاه اهمال کردند و کار را به جایی رساندند که اگر دیروز در ظلمت شب به دانشجویان حمله میکردند و همه ابا داشتند که مسئولیتش را بپذیرند و هر کس مسئولیت را به دیگری حواله میکرد، اما امروز به جایی رسیدند که در روز روشن به خانهی دانشجویان حمله میکنند و به نام دانشجو در روز دانشجو، دانشجوی مظلوم حقیقی را مورد ضربوشتم قرار میدهند و دانشگاه را هتک حرمت مینمایند و مسئولیتش را نیز با افتخار میپذیرند.
این هم نشان لیاقتی دیگر بر سینه بیکفایت مدیریت دولت حاضر که در روز دانشجو دانشجویان را زدند و تاریخ را دوباره تکرار کردند. به راستی آیا این همه هزینه و از دست دادن همین یک ذرّه اعتماد باقیمانده را برای بهدستآوردن چند دقیقه برنامه تلویزیونی و چند عکس فدا میکنید؟ شمایی که به آسانی آبروی مؤمنان را میریزید و به آنها افترا و بهتان میزنید و دروغ میگویید، اگر بیست نفر هم جمع میکردید میتوانستید در این روزگاری که همه رسانههای ملّی منحصر به شماست آن را طوری جلوه دهید که هزاران نفر بودهاند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علومپزشکی تهران با محکوم کردن این حرکت شنیع گروهی بینامونشان که بسیاری از آنها اصولاً دانشجوی دانشگاه تهران نبودند و بدون مجوز اقدام به برگزاری تجمّع و حمله به دانشجویان کردند، مسئولیت تمام این بیحرمتی به دانشجویان را به طور مستقیم متوجه مسئولان دانشگاه تهران و شخص فرهاد رهبر میداند که زمینه حضور جمعی از افراد غیردانشجو را در روز دانشجو فراهم کرده است. افرادی که با خود اسپری فلفل و باتوم و میلگرد برای ضربوشتم دانشجویان وارد دانشگاه کردند، افرادی که مسجد دانشگاه را هم بلد نبودند، افرادی که هیچ وقت در دانشگاه نماز نخواندهاند تا قبله را بلد باشند و افرادی که از هیچ توهین و خشونتی ابا ندارند. آقای رهبر که در اظهارات برخی فرماندهان نظامی تهران اخیراً به عنوان کسی که درخواست ورود نیروهای نظامی به کوی دانشگاه را در واقعه أسفبار ۲۵ خرداد داده بود، مطرح شده این بار نیز اگر نگوییم خود به قصد انتقامگیری از دانشجویان این جمعیت را سازماندهی کرده یا با طرح «سرکوب از درون» افراطیان در برابر دانشجویان در روز دانشجو همدست بوده است، در خوشبینانهترین تحلیل با بیمبالاتی دانشجویان را در معرض خطر قرار داد. گویی تا روزی که فرهاد رهبر رئیس دانشگاه تهران است، کسی روز خوش نخواهد دید.
لذا انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علومپزشکی تهران مصرّانه خواهان استعفای فرهاد رهبر و رسیدگی به اتّهامات وی در یک دادگاه صالح است و حضور چنین افراد دارای سوءنیتی را که همه چیز را با دید امنیتی میبینند، بیش از این در رأس دانشگاه تهران به صلاح نمیبیند.
سلام
من قریب به یک دهه در دانشگاه درس خوانده و فعالیت سیاسی و صنفی داشته ام ، شهریور ۸۷ با دفاع از پایان نامه ارشد فارغ التحصیل شدم ، گفتم که مخاطبم با دانستن این موضوع متوجه باشدکه اظهار نظر من راجع به این بیانیه و مابقی موارد بیشتر ناشی از تماس مستقیم بنده و تجربه شخصی است تا ابراز عقیده ای ناشی از دانسته های با واسطه و کسب شده از منابع مختلف که البته آن هم بسته به مقدار تحقیق گوینده می نواند حتی کارا تر باشد.
تجربه من این نکته را به من می گوید که بیشتر دوستانی که وارد دانشگاه شده و کار سیاسی می کنندمتاسفانه فاقد اطلاعات معتبر و درستی در زمینه فعالیت شان هستند و تاسف بیشتر اینکه تحلیل درستی هم معمولا همراه این آگاهی ناقص نیست و با همراه شدن برخی از مولفه های جوانی که مختص این سن و سال هم هست در نتیجه افعال صادره هم تابع این شرایط است.
به نظر من وقتی که این خصوصیات کنار هم جمع شوند دیگر نباید دنبال یک موضع گیری و عکس العمل عقلایی باشیم در صورتیکه این انتظار وجود دارد.
در بیانیه ای که من در بالا خواندم علی رغم وجود مطالبات درستی که بعضا ذکر شده اما کلیت بیانیه نشان دهنده یک تفکر مبنی بر مبرا بودن یک طرف و سیاهی مطلق طرف مقابل است و این طرزتفکر نزدیک و مقرون به حقیقت نیست.
همه ما می دانیم که دانشجو شرف و وجه تمایزش با دیگران در تفکر مبتنی بر عقلاتیتش است نه صرف اینکه دانشجو است و کارت دانشجویی دارد! اما متاسفانه می بینم که علی رغم داعیه دار بودن پیشرو یی و رهبری معنویی و فکری در جامعه افعال و گفتاری صادر می شود که چندان نسبتی با آن روح اصلی ندارد. تقدس حریم دانشگاه به صرف اینکه دانشگاه است نیست بلکه به ماهیت مبتنی بر عقل و تفکر و انصاف در برخورد با واقعیات است.روی صحبت من با افراد بیرون دانشگاه که در برخورد با یک صدای مخالف عنان از کف می دهد و به افعالی دست می زند که عاری از تفکر است ، نیست بلکه با دانشجویی است که افتخارش و شخصیتش فکر کردن و برخورد مبتنی بر خرد است می باشد.
من فکر می کنم که تا وقتی که جریان دانشجویی تکلیف خود را با دخالت های بیرون از دانشگاه در شکل دهی ماهیت جریان دانشجویی
مشخص نکند دچار همین موضع گیری ها می شود که برای اعلان مظلومیت خود دست به تخطئه طیف مقابل می زند و در برخی از مواقع تا آنجا پیش می رود که برخورد با خود را به مثابه برخورد کافران و تلاش آنان در خاموش کردن نور خدا می داند درصورتیکه در خوش بینانه ترین حالت می توان فکر کرد که صادر کنندگان این بیانیه در اثر اندوه و فشار زیاد دچار این عجب شده اند( که ان شا الله همین طور است). در هر حال امیدوارم که روزی برسد دانشجو و دانشگاه فارغ از هر گونه دنباله روی فکری از جریان های قدرت به نقطه ای برسد که آقایان تئوری پرداز جناحها که در روزهایی صریحا بر کشک بودن جریان دانشجویی تاکید می کردند خود به پیروی از جریانی مبتنی بر عقلانیت اقدام و حتی به آن افتخار کنند.
نفهمیدم نظر قبلی دانشجویان را به داشتن کارت دانشجویی و کتک خوردن از افراد غیر دانشجو متهم کردند ؟!!!یا میخواستید بیانیه بدهند و از این کار دولت تشکر هم بکنند . البته اینکه کسی خود را نور خدا بداند کار اشتباهی است (کاری که نظام انجام میدهد) اما کاملا مشخص است که چه کسی در حال پنهانکاریست (قسمت اول آیه) . مردم باید حقیقت را بدانند و وجود این بیانیه ها ضروریست . این که بیان حقایق را تخریب و تخطئه به حساب می آورید از ویژگی های بارز دولت نهم بوده که گویی به نظر قبلی هم سرایت کرده .
تو هم جیره خور همونایی
اگه توهم جای ما دانشجویای بدبخت بودی تا حالا طاقتت تموم شده بود
الهم اجل لولیک الفرج
آقای دانشجوی سابق عزیز! با چند جمله کلی گویی خواسته اید به کلی گویی این بیانیه انتقاد کنید؟ در ضمن تمام اخبار دیگر را نگاه کردم، کامنت دیگری از شما ندیدم. چرا دوست عزیز؟
آیه قرآن را از این بیانیه جدا می کنید و طوری در موردش حرف می زنید که انگار جمله ای شبیه جملات دیگر است. شاید هم چیزی از صنعت تلمیح نشنیده اید. این طور است دوست عزیز؟
متاسفانه بیش از ۱/۵ خط نمی توانم کامنت بگذارم. به قول حافظ: ورنه با تو ماجراها داشتیم! (البته حافظ گفت «تو»، بنده جسارت نکردم. امیدوارم مانند آن آیه تفسیر به میل نفرمایید). شاد باشید!
زنده باد دانشجوی با غیرت ایرانی !!!!!
سلام ، پیام شما دوستان رو دیدم . ممنون که نظرتون رو گفتین ، حالا هر کسی به شیوه و شخصیته خودش.
واقعیت اینه که من نظر خودمو گفتم ممکنه کم یا زیاد بیش یا کم نسبتی با حقیقت داشته باشه.
اما اصل حرف من این بود که ۱) دانشجو به هیچ کس و هیچ چیز تو عالم بدهکار نیست ۲) حرف حق برای گفتن زیاد داره اما یه اما این وسط هست اونم اینه که نباید اجازه بده با احساسات آمیخته بشه تا بهانه ای برای حمله به خودشو به دیگران بده .
حالا اگه از من پیام دیگه ای ندیدید باور کنید فرصتم کمه شما هم ان شاالله بعد از فارغ التحصیلی از بس که بازار کار عالیه دیگه فرصت سر خاروندن نخواهید داشت و مجتورید از صبح علی الطلوع از خونه بزنید بیرون تا دستتون تو جیب بابا نباشه پس به من حق بدین آخر شب با چشمای نیمه باز همین دو خط هم کلی هنره.
اون دوستی هم که من رو جیره خور می دونه دعا کنه خدا از جیره خوری نجات بده که به قول دکتر شریعتی نون دنیا رو بخوریم ولی برا دنیا کار نکنیم برا آرمانمون تلاش کنیم.
ضمنا اگه نکته ای دیدید که میتونه به من کمک کنه بگید ممنون میشم. من هر شب میام اینجا چون دوست دارم سلیقه ها رو ببینم و بیشتر بشناسم.خوشحال میشم فعلا همتون رو به خدا می سپارم تا فردا شب.