سرمقاله آفتاب‌یزد/‌امسال یا پارسال؛کدام را باور کنیم ؟!

چکیده :در فاصله یكسال، نه تنها اكنون از اطمینان قطعی رئیس دولت به »عدم تاثیرگذاری بحران اقتصادی غرب بر اقتصاد ایران« خبری نیست بلكه همان رئیس دولت، تنها عامل مشكل آفرین در اقتصاد ایران را بحران جهانی اقتصادی می‌داند. اكنون می‌توان این سوال را مطرح كرد كه براساس كدام محاسبه یا كدامین تجربه از اظهارنظرها و اقدامات دولت‌های نهم و دهم، می‌توان هشدار مكرر صدها كارشناس و سیاستمدار را نادیده گرفت و به اظهارنظر رئیس دولت اعتماد...

کلمه:مجتبی واحدی در سرمقاله امروز روزنامه آفتاب یزد نوشته است: این روزها، مهم‌ترین دوقطبی در مدیریت کشور بر موضوع »هدفمندکردن یارانه‌ها« و روش اجرای آن متمرکز شده است.

در یک سوی این دو قطبی، احمدی نژاد و همکاران او قرار دارند که با استفاده از اظهارنظر تکراری تعدادی از تریبون‌‌داران، روش مورد نظر دولت را »ناجی اقتصاد ایران« معرفی می‌کنند. در نقطه مقابل، عده زیادی از افراد وابسته به جناح‌های گوناگون کشور هستند که علیرغم تفاوت دیدگاه‌های سیاسی – انتخاباتی،به اجماعی دست یافته‌اند که موضوع آن، »اعلام نگرانی از پیامدهای طرح تحول اقتصادی« می‌باشد.

در این دو قطبی،به نظر می‌رسد اکثریت نمایندگان مجلس‌همراهی با دیدگاه‌های اجماع غیرسیاسی اخیر را بر پذیرش دیدگاه دولتی‌ها ترجیح داده‌اند و همین امر، اعتراض شدید رئیس دولت و یاران تریبونی او را برانگیخته است. اکنون در این دوراهی، بسیاری از مردمبا نگرانی به آینده خویش می‌نگرند؛ آینده‌ای که اگر وعده رئیس دولت محقق شود در آن از »فقر« خبری نخواهد بود و در صورت تحقق پیش‌بینی نمایندگان مجلس و سایر سیاستمداران برجسته کشور، سفره اقشار ضعیف‌جامعه از امروز هم خالی‌تر خواهد بود و زیرساخت‌های اقتصادی کشور نیز بر هم خواهد ریخت.

قطعا هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند، حتی بعضی مدیران دولتی‌که حامیان ایشان، شأن ا~سمانی برای آنها قائلند قادر نیستند پیامدهای اجرای طرح تحول اقتصادی – با روش مورد نظر دولت – را به دقت ارزیابی نمایند. اما برخی نشانه‌ها وجود دارد که می‌تواند به همه ایرانیان برای اعتماد به هر یک از دیدگاه‌ها یا عدم اعتماد به صاحبان آن دیدگاه‌ها، کمک نماید. یکی از بهترین نشانه‌ها در این زمینه، اصلی‌ترین سوژه اقتصادی جهان در یک سال و نیم اخیر و مواضع سیاستمداران ایرانی در برابر آن است. از اواخر تابستان ۸۷ که آثار بحران جهانی بر اقتصاد جهان سایه افکند عده‌ای از سیاستمداران ایرانی، نسبت به تاثیر این بحران بر اقتصاد ایران هشدار دادند.

اما رئیس دولت ایران، یک تنه ایستاد و به طعن کسانی پرداخت که از این مسئله، نگران بودند. او روز ۲۹ مهر ماه ۸۷ در جمع صادر کنندگان نمونه کشور، بحران مالی غرب را فرصتی تاریخی و استثنایی برای ایران دانست. سخنان رئیس دولت نهم که نشان دهنده اطمینان دولت به عدم تاثیر‌گذاری منفی بحران اقتصادی جهان بر اقتصاد داخلی و حتی دستاورد مثبت آن برای ایرانیان بود، بلافاصله واکنش‌هایی به دنبال داشت که اغلب واکنش ‌گران، کسانی بودند که امروز هم از ابراز اعتمادهای احمدی نژاد نسبت به طرح تحول اقتصادی، اظهار نگرانی می‌کنند .

از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی در خطبه‌های نماز جمعه سوم آبان ماه ۸۷ به انتقاد از کسانی پرداخت که بحران اقتصادی غرب را به نفع ایران می‌دانند و از آن ابراز خوشحالی می‌‌نمایند. اشاره رفسنجانی، هم به سخنان احمدی‌نژاد بود و هم پاسخی بود به سخنان احمد جنتی که در خطبه‌های نماز جمعه دوازدهم مهر ماه ۸۷اظهار داشت: »ما خوشحالیم که اقتصاد آمریکا به پریشانی افتاده، خدا آنها را مجازات می‌کند و این موضوع در حال سرایت به اروپاست«.‌

سخنان رفسنجانی بی‌پاسخ نماند. احمدی‌نژاد روز ۲۹ آبان۸۷ در همایش تحول اقتصادی، به کسانی اشاره کرد که می‌گویند: »نباید از بحران مالی که در غرب اتفاق افتاده، خوشحال شد.« او در انتقاد از این افراد، اظهار داشت: »برخی افراد، جوری حرف می‌زنند که چون آنها به زمین خورده‌اند، ما باید گریه کنیم.« البته احمدی‌نژاد چند روز بعد برای آنکه نشان دهد همچنان بر دیدگاه‌های خود استوار است باردیگر اظهار داشت: »با قاطعیت می‌گویم تحولات اقتصادی که در حال متلاشی کردن بنیان اقتصاد غرب است، حتما بر اقتصاد ما تاثیری نخواهد داشت.«[ واحد مرکزی خبر چهار آذرماه ۸۷] خبرگزاری فارس که نزدیکی آن به دولت، غیر قابل انکار است نیز به نقل از احمدی‌نژاد اعلام کرد: »سخنان برخی افراد که اقتصاد ایران را متاثر از اقتصاد جهانی می‌دانند، بسیار ناشیانه و از روی عدم اطلاع به اقتصاد کشورمان است. البته بعضی از این افراد، بااطلاع کامل این سخنان را می‌گویند.

در خارج از کشور سرما می‌خورند و اینها عطسه می‌کنند.« [۴ آذر ماه ۸۷] یکسال بعد از این اظهارات، احمدی نژاد در یک گفتگوی مستقیم که روز دهم آذر ماه ۸۸ از تلویزیون پخش شد، گفت: »در این چهار سال، اگر بحران جهانی نبود، اصلا در کشور ما چه مشکلی پیدا می‌شد؟«‌.

این اظهارات نشان می‌دهد که از نظر رئیس دولت ایران، اگر مشکلی در اقتصاد ما وجود دارد تنها دلیل آن، وقوع بحران اقتصـادی در جهـان بوده است؛ همان بحرانی که محمود احمدی‌نژاد روز چهارم آذرماه ۸۷ با قاطعیت اعلام کرده بود: »حتما بر اقتصاد ما تاثیر نخواهد داشت«.‌‌

مقایسه این دو اظهارنظر نشان می‌دهد که در فاصله یکسال، نه تنها اکنون از اطمینان قطعی رئیس دولت به »عدم تاثیرگذاری بحران اقتصادی غرب بر اقتصاد ایران« خبری نیست بلکه همان رئیس دولت، تنها عامل مشکل آفرین در اقتصاد ایران را بحران جهانی اقتصادی می‌داند. اکنون می‌توان این سوال را مطرح کرد که براساس کدام محاسبه یا کدامین تجربه از اظهارنظرها و اقدامات دولت‌های نهم و دهم، می‌توان هشدار مکرر صدها کارشناس و سیاستمدار را نادیده گرفت و به اظهارنظر رئیس دولت اعتماد کرد که می‌گوید: »از نخستین روز اجرای طرح تحول اقتصادی، آثار آن بر زندگی مردم آشکار خواهد شد و با اجرای کامل آن، هیچ فقیری در جامعه باقی نخواهد ماند«؟ این نگرانی، آنگاه قوی‌تر می‌شود که به یاد بیاوریم اولا اغلب منتقدان فعلی طرح تحول اقتصادی، همان کسانی هستند که سال گذشته، دولت احمدی نژاد را از ابراز خوشحالی نسبت به بحران اقتصادی غرب برحذر می‌داشتند و پیامدهای این بحران بر اقتصاد ایران را اجتناب ناپذیر می‌دانستند.

ثانیا برخی حامیان صددرصدی طرح‌های تحول مورد نظر دولت، همان کسانی هستند که سال گذشته، بحران اقتصادی جهانی را معجزه‌الهی می پنداشتند و آن را یک فرصت طلایی برای ایران بر می‌شمردند. راستی مردم باید کدام حرف‌ها‌را بـاور کننـد؛ حـرف‌هـای‌همـراه بـا اعتماد به نفس پارسال یا اظهارنظرهای قاطع امسال؟!‌