پتوهای خیس را از سر راه مطبوعات بردارید

چکیده :معاونت محترم حتما تئوري پتوهاي خيس ژاپني ها را شنيده است، از نظر آنها هر عاملي که انگيزه و اعتقاد و ظرفيت حرکت را محدود کند و براي حرکت به جلو مانع ايجاد کند پتوي خيس ناميده مي شود و اين نظريه مهمترين وظيفه مديران را برداشتن پتو هاي خيس از سر راه کارکنان مي...

مردمسالاری- میرزا بابا مطهری نژاد: اوایل هفته گذشته خبر دیدار معاون جدیدمطبوعاتی از چند روزنامه و خبرگزاری و گفت وگو با تحریریه و خبر نگاران آنها ، دیداری قابل تامل بود . به نقل از ایشان در خبرها آمده بود که مطبوعات و خبر نگاران سه مشکل اساسی و قابل حل پیش روی دارند، مشکل اول را عدم احساس آشنائی با معاونت مطبوعاتی و مشکل دوم را اعتماد سازی نسبت به حاکمیت و مشکل سوم را اعتماد سازی در حوزه مخاطب بر شمردند. من می خواهم روی کلمه اعتماد، اعتماد سازی و کسب اعتماد قدری تامل و تعمق کنم و رابطه آنرا با کار کرد و وظیفه مطبوعات باز خوانی نمایم.

کلام اول: اعتماد چیست؟ چگونه حاصل می شود؟ علت است یا معلول ؟ محصول است یا مولد؟

نظریه پردازان ارتباطات اجتماعی اعتماد را محصول و معلول تفاهم می دانند و تفاهم را نگرش مشترک در پدیده هایی که در ظرف جامعه اتفاق می افتند یا اتفاق افتاده اند معنی می کنند، و آنرا با اعتقاد و باور که مفهومی ذهنی و درونی است متفاوت می گیرند.

اگر بخواهیم با مخاطب یا حاکمیت به تفاهم برسیم، باید مسائل فی مابین را از کل به جز و اجزا تقسیم و در هر جز به دنبال نگرش مشترک که همان تفاهم است حرکت می کنیم. اگر تفاهم حاصل شد، نتیجه کار کردی و محصول آن اعتماد نام دارد و توسعه اعتماد یا توسعه تفاهم در اجزا رابطه حسنه به وجود می آورد و رابطه حسنه عالی ترین تجلی زندگی اجتماعی است. پس رابطه حسنه و اعتماد قابل تحصیل نیست فقط و فقط با گسترش تفاهم به وجود میآید.

با این تبیین اعتماد سازی یعنی چه؟ مطبوعات چه باید بکنند تا اعتماد سازی مورد نظر معاون محترم مطبوعاتی حاصل شود؟ به نظر من باید مسائل فی ما بین مردم و حاکمیت را به اجزا تقسیم کرده و در هر جز نگرش مردم را بیان کنند، نگرش حاکمیت را هم بیان کنند و میزان تطبیق آنها را با هم بررسی نمایند و مانند یک نور افکن قوی زوایای پیدا و پنهان مسائل و رویدادهای اجتماعی را روشن نمایند، و با این روش در رسیدن به نگرش مشترک یا تفاهم بین مردم و حاکمیت یا بین گروهی از مردم با گروهی دیگر و یا بخشی از حاکمیت با بخش دیگر ایفای نقش نمایند. تفاهم که حاصل شد، اعتماد محصول حتمی آن است و این کارکرد مطبوعات را اعتماد سازی نام می گذاریم.بسیاری از مطبوعات با همین روش حرکت کردند و اکنون در محاق تعطیلی قرار گرفتند و خیل عظیم کار کنان و خبر نگاران آنان به سیل بیکاران پیوستند.حال در این فرایند و در شرایط جامعه پویای ایران مشکل اعتماد و اعتماد سازی بین مردم و حاکمیت مشکل مطبوعات است؟

کلام دوم: بین بخشهائی از جامعه و بخشهائی از حاکمیت در مسائلی مثل تورم، اشتغال، رفاه، توسعه ، دموکراسی، آزادی، عدالت، قانون گرائی، کرامت انسانی، جمهوریت و اسلامیت نظام و… نگرش مشترک وجود ندارد. تمام تلاش مطبوعات اصلاح طلب در این است – که برای اقتدار و حفظ نظام که آنرا یادگار امام (ره) و امانت شهدای گران قدر می دانند – ابتدا نگرشها بیان و سپس نقاط اشتراک و افتراق آنها تحلیل و مورد بحث قرار گیرد تا بستر تفاهم گسترده شود. اما محدودیت های فراوان اجازه ایفای این نقش را نمی دهد و سوالات فراوان فراروی جامعه بی پاسخ می ماند یا پاسخ تفاهمی دریافت نمی کند، اعتماد آسیب می بیند، رسانه های خیرخواه، همراه و منتقد هم در حوزه اعتماد سازی آسیب می بینند در چنین شرایطی مردم به مطبوعات روی نمی آورند و وقتی مطبوعات برای جلب نظر مردم به مسوو لیت اجتماعی و نقش آفرینی ذاتی همت می کنند با مشکلا تی مواجه می شوند،لاجرم مطبوعات حکم راننده ای را پیدا می کنند که اجازه ندارد یا امکان ندارد خود رانندگی کند .در چنین فضائی آیا باید مشکل را در مطبوعات جستجو کرد و یا معاونت مطبوعاتی برای حل مشکل، فضای آزاد اندیشی مطبوعات را صیانت نماید. معاونت محترم حتما تئوری پتوهای خیس ژاپنی ها را شنیده است، از نظر آنها هر عاملی که انگیزه و اعتقاد و ظرفیت حرکت را محدود کند و برای حرکت به جلو مانع ایجاد کند پتوی خیس نامیده می شود و این نظریه مهمترین وظیفه مدیران را برداشتن پتو های خیس از سر راه کارکنان می داند .پتوهای خیس را از سر راه مطبوعات بردارید ، کارکرد اطلاع رسانی و اطلاع یابی و توجه به نیاز مخاطب و انتظار مخاطب از مطبوعات را به رسمیت بشناسید و از همه مهمتر نوع نگاه به مطبوعات را در معاونت مطبوعاتی و سازمان های وابسته به دولت چاره کنید، مطبوعات تیراژ میلیونی خود را پیدا خواهند کرد. وظیفه مطبوعات اعتماد سازی نسبت به حاکمیت نیست وظیفه مطبوعات تفاهم با مخاطب و تلاش در ایجاد تفاهم بین حاکمیت و مخاطب است. اگر به دنبال کاری برای مطبوعات هستید،پتوهای خیس را از سر راه آنان بردارید.