تهدید منافع ملی و احتمال دخالت مقامات عالی‌رتبه نظام

چکیده :با این حساب مشخص نیست چه تضمینی وجود دارد كه با ارسال 80 درصد اورانیوم غنی‌شده كشورمان به روسیه، این كشور در بازگرداندن به موقع و كامل اورانیوم 20 درصدی تأخیر و كارشكنی...

کلمه:در پی موافقت کشورهای غربی، به ویژه آمریکا و روسیه و حتی استقبال اسرائیل از امضای پیش‌نویس قرارداد ارسال و مبادله اورانیوم غنی‌شده ایران به روسیه، منابع آگاه از احتمال دخالت مقامات عالی‌رتبه نظام جهت جلوگیری از تهدید منافع ملی کشور خبر می‌دهند.

به گزارش «آینده»، در پی اعلام موافقت قطعی آمریکا و روسیه با پیش‌نویس قرار داد معامله هسته‌ای، سلطانیه، نماینده ایران اعلام کرده که هفته آینده پاسخ قطعی ایران به آژانس را اعلام خواهد کرد.

طبق این قرارداد، قرار است ۸۰ درصد اورانیومی که با زحمت و تحت فشارهای گوناگون غرب در ۵/۳ سال گذشته در داخل کشور تولید شده، به روسیه تحویل داده ‌شود تا این کشور به کمک فرانسه، ‌غنای اورانیوم را به ۲۰ درصد رسانده و به صورت میله سوخت تحویل ایران دهد و البرادعی از پذیرش اولیه این پیش‌نویس توسط نماینده ایران خبر داده بود.

این در حالی است که ابهامات جدی در این زمینه برای کارشناسان و به ویژه مقامات عالی‌رتبه نظام وجود دارد.

یکی از این ابهامات، مربوط به سابقه روسیه در نیروگاه بوشهر است که به رغم گذشت ۱۳ سال از انعقاد قرارداد نیروگاه بوشهر، به تعهدات خود در زمینه تکمیل و راه‌اندازی این نیروگاه عمل نکرده و با وجود دریافت مبالغ بیشتر و گروکشی‌های متعدد در مقاطع فشار غرب بر ایران، همواره تاریخ تحویل این نیروگاه را به تعویق انداخته است. با این حساب مشخص نیست چه تضمینی وجود دارد که با ارسال ۸۰ درصد اورانیوم غنی‌شده کشورمان به روسیه، این کشور در بازگرداندن به موقع و کامل اورانیوم ۲۰ درصدی تأخیر و کارشکنی نکند.

ابهام دیگر نیز مربوط به سابقه غرب در نرمش‌ها و موافقت‌های قبلی ایران است که از آن‌ها به عنوان الزامات قانونی سخن گفته است. در حالی که در دوره مسئولیت حسن روحانی، ضمن ارائه اطلاعات پرونده هسته‌ای برای رفع سوء تفاهم، طرف ایرانی تعلیق غنی‌سازی و پذیرش پروتکل الحاقی را انجام داد و از آن به عنوان امری داوطلبانه یاد کرد، طرف مقابل، به ویژه سه کشور اروپایی، این اقدام ایران را اقدامی الزامی خواندند که تخطی از آن غیرقانونی است و بعدها به بهانه شکستن تعلیق، به صدور قطعنامه علیه ایران نیز پرداختند.

اکنون نیز که طرف ایرانی از این موضوع تنها به عنوان یک توافق و معامله مرسوم اقتصادی یاد می‌کند، باید مراقب بود که این اقدام ایران مورد سوء تعبیر قرار نگیرد و اقدامی الزامی تلقی نشود.

از سوی دیگر مشخص نیست این اقدام اعتمادساز ایران که تقریباً کل دستاوردهای صنعت غنی‌سازی را از کشور خارج می‌کند، با کدام پاسخ‌های متقابل غرب مواجه می‌شود و آیا تعهد پاسخ‌های طبیعی نظیر عدم صدور قطعنامه جدید و بی‌اثر کردن قطعنامه‌های قبلی از طرف غرب گرفته شده است؟

شفافیت در این موارد و دریافت پاسخ‌های قعی از طرف غربی می‌تواند روشن کند که آیا این معامله بزرگ هسته‌ای یک اقدام سودمند برای دو طرف و یا آن‌که اقدامی تاکتیکی برای در اختیار گرفتن حاصل کار دانشمندان هسته‌ای طی سال‌های اخیر است.

گفتنی است معاون وزیر دفاع اسرائیل در واکنش به تهیه پیش‌نویس توافق‌نامه میان کشورهاى آمریکا، فرانسه و روسیه با ایران در مورد تبدیل اورانیوم به سوخت اتمى براى ایران گفته بود: «این توافق‌نامه نشان مى‌دهد که ایران در برابر فشارهاى جهانى تا چه حد آسیب‌پذیر است.»

لازم به ذکر است دیروز صداوسیما و امروز روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از یک منبع آگاه از احتمال خرید اورانیوم ۲۰ درصدی به جای تحویل اورانیوم غنی‌شده در کشور به روسیه خبر دادند.

بنا بر این گزارش، پیشنهاد دولت ایران به طرف‌های مذاکره، تأمین سوخت برای رآکتور تحقیقاتی امیرآباد تهران بوده است و آنها باید سوخت این رآکتور را تأمین نمایند و قرار بر این نبوده است که ایران اورانیوم تحویل بدهد و سوخت دریافت کند؛ بنابراین، اگر کشورهای غربی و روسیه علاقه‌مند به تأمین سوخت رآکتور هستند، ایران حاضر است این سوخت را از آنها خریداری کند.